Στα τόσα χρόνια στην ιστορία της F1 υπήρχαν πρωταθλητές που κατακτούσαν τον τίτλο για διαδοχικές χρονιές.
Υπήρχαν όμως και άλλοι οδηγοί που μετά τον θρίαμβο τους ,την αμέσως επόμενη χρονιά έκαναν….ελεύθερη πτώση.
Στο παρακάτω άρθρο θα δούμε τις δέκα μεγαλύτερες απογοητεύσεις οδηγών μετά από μία κατάκτηση πρωταθλήματος όπως τις διάλεξε το F1racingnews.gr.
10)Michael Schumacher – 2004(148 βαθμοί),2005(62 βαθμοί)
Η πτώση του Michael από την υψηλότερη κορυφή στην πρόσφατη ιστορία της F1.
Αρκεί να πούμε ότι η ανικανότητα της Bridgestone να φτιάξει ένα ελαστικό που να λειτουργεί με συνέπεια καθ’ολη τη διάρκεια των αγώνων ανάγκασε την Ferrari να υποταχθεί αμαχητί στην απαγόρευση αλλαγής ελαστικών.
Αλλά δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα.
Οι αεροδυναμικοί συμβιβασμοί στο πίσω μέρος της F2005,οφειλόμενοι στον επανασχεδιασμό του κιβωτίου ταχυτήτων αρκετά μετά τον αρχικό σχεδιασμό του,σήμαιναν ότι το αυτοκίνητο,πολύ απλά δεν ήταν αρκετά καλό.
Ίσως η πιο δραματική τεχνική κατρακύλα σε ολόκληρη την ιστορία της Ferrari.


9)Nelson Piquet – 1987(73 βαθμοί),1988(22 βαθμοί)
Στη μέση του 1987,ο Piquet,απογοητευμένος από την άρνηση του Frank Williams να αναγκάσει τον Nigel Mansell να παίξει δεύτερο βιολί στην ομάδα,έπαιξε τον άσο που νόμιζε ότι είχε στο μανίκι και συμφώνησε με την Lotus για το 1988.
Αυτό αποδείχθηκε καταστρεπτικό,αφού η Lotus100T δεν έφτανε με τίποτα την McLaren-Honda MP4/4.
Ο Βραζιλιάνος περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου την ώρα που οι Ayrton Senna και Alain Prost κυριαρχούσαν.
Η αλυσιδωτή αντίδραση οδήγησε στην απώλεια των κινητήρων Honda από την Lotus στο τέλος του 1988.


8)Jacques Villeneuve – 1997(81 βαθμοί),1998(21 βαθμοί)
Παραλίγο να χάσει τον τίτλο του 1997 παρότι είχε το καλύτερο αυτοκίνητο στο grid.
Ωστόσο ο Jacques Villeneuve βρέθηκε από την Williams FW19 με τους εργοστασιακούς Renault V10 στη λιγότερο ανταγωνιστική FW20 με την πελατειακή έκδοση του ίδιου κινητήρα που προμήθευε η Mecachrome.
Η Ferrari του Michael Schumacher πάλευε τροχό με τροχό με την McLaren-Mercedes του Mika Hakkinen για το πρωτάθλημα και η Williams βρέθηκε πολύ πιο πίσω.
Μέχρι το τέλος της χρονιάς οι Frank και Villeneuve είχαν βαρεθεί ο ένας τον άλλον και ο χωρισμός έγινε αναπόφευκτος.


7)Μario Andretti -1978(64 βαθμοί),1979(14 βαθμοί)
O Mario κατέκτησε τον τίτλο του 1978 με τη ground-effect Lotus 79 του Colin Chapman.
Ωστόσο το δυναμικό αφεντικό της Lotus εκτίμησε εσφαλμένα τον πιθανό ανταγωνισμό το επόμενο έτος και δεν τα κατάφερε.
Η 79,πάντα πιεσμένη στα μηχανικά όρια,έχασε το πλεονέκτημα την δεύτερη χρονιά της.
Ταλαιπωρήθηκε από βλάβες την ώρα που η υπέροχη Williams FW07 του Patrick Head και η Ferrari 312T με τα Michelin άρχιζαν να ξεχωρίζουν.
Ο πρωταθλητής απέτυχε να κερδίσει σε GP, αλλά έμεινε με τη Lotus μέχρι το τέλος του 1980,πριν πάει στην Alfa Romeo.


6)Niki Lauda – 1984(72 βαθμοί),1985(14 βαθμοί)
Όταν πήρε τον τρίτο του τίτλο στο τέλος του 1984,ο Niki Lauda ήξερε ήδη ότι το άστρο του στην F1 είχε αρχίσει να δύει.
Είχε κερδίσει μόνο πέντε αγώνες έναντι επτά του team mate του Alain Prost.
Ο Αυστριακός δυσκολευόταν όλο και περισσότερο να είναι εξίσου γρήγορος με τον Γάλλο στα δοκιμαστικά.
Το 1985 η όλη κατάσταση χειροτέρεψε,με τον Niki να αποδεικνύεται ανίκανος να προσπεράσει εκεί που μια δεκαετία πριν φαινόταν εύκολο.
Κέρδισε έναν αγώνα το 1985,αλλά εγκατέλειψε στο τέλος της χρονιάς.”Προς το τέλος,ήθελα απλά να βγω ζωντανός” ομολόγησε.


5)Juan Manuel Fangio – 1957(40 βαθμοί),1958(7 βαθμοί)
Ο Fangio πήρε το πέμπτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1957.
Καλύτερη στιγμή της χρονιάς ήταν εμπνευσμένη οδήγηση του με την Maserati 250F στο Nurburgring.
Εκεί, κυνήγησε και κατατρόπωσε τις Ferrari των Mike Hawthorn και Peter Collins (ο ταχύτερος γύρος του ήταν 8 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από τον γύρο που του έδωσε την Pole).
Στα 46 του πλέον φλέρταρε με την συνταξιοδότηση.
Αλλά έμεινε αρκετά ώστε να φέρει στην pole την 250F στο κύκνειο άσμα του μπροστά στους συμπατριώτες του στο Buenos Aires.
Αγωνίστηκε σε άλλο ένα GP,τερματίζοντας τέταρτος στο Reims της Γαλλίας και μετά εγκατέλειψε.


4)Jack Brabham – 1960(43 βαθμοί),1961(4 βαθμοί)
Άλλη μια μεταβατική χρονιά,αφού ο Brabham και η Cooper πήγαν από τις πέντε νίκες του 1960 στην…καμία της πρώτης χρονιάς των κινητήρων 1.5 λίτρων.
Έχοντας κυριαρχήσει τα πρώτα τρία χρόνια της επανάστασης του κινητήρα στο κέντρο,η Cooper άρχιζε να χάνει έδαφος από τις Lotus και BRM.
Δεν θα επέστρεφαν ποτέ στα περασμένα μεγαλεία και το 1962 ο Brabham ίδρυσε την δική του ομάδα.


3)Damon Hill – 1996(97 βαθμοί),1997(7 βαθμοί)
Η μεταγραφή από την Williams στην Arrows του Tom Walkinshaw με τους κινητήρες Yamaha έμοιαζε με αυτοκτονία για την καριέρα του Damon.
Ωστόσο ο Frank είχε ήδη αποφασίσει ότι ο Heinz-Harald Frentzen θα ήταν καλύτερος για την ομάδα του και έδιωξε τον Hill πριν ακόμη σιγουρέψει τον τίτλο.
Ο Damon απαίτησε αποζημίωση ύψους 6 εκατομμυρίων δολαρίων.
Παραλίγο να κερδίσει στην Ουγγαρία με Bridgestone,κάτι που θα ήταν η έκπληξη της δεκαετίας αν γινόταν τελικά.
Τερμάτισε όμως δεύτερος μετά από πρόβλημα στα υδραυλικά του κιβωτίου.


2)Jody Scheckter – 1979(51 βαθμοί),1980(2 βαθμοί)
Να μια από τις πιο εντυπωσιακές πτώσεις στην ιστορία ενός πρωταθλητή της F1.
Η Ferrari 312T5 ήταν,με απλά λόγια,χάλια μαύρα.
Στο Maranello εκτίμησαν εσφαλμένα τι έπρεπε να γίνει μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος της προηγούμενης χρονιάς με την Τ4.
Ακόμα η όρεξη του Νοτιοαφρικανού οδηγού είχε μειωθεί κατά πολύ και έχετε ως αποτέλεσμα μια συνολικά καταστρεπτική χρονιά.
Ήταν τόσο κακή,που ο Scheckter αποφάσισε,πολύ πριν το τέλος της χρονιάς,ότι θα αποσυρόταν οριστικά.


1)Alberto Ascari – 1953(34 βαθμοί),1954(11⁄7 )
Στην αρχή του 1954 ο Ascari υπέγραψε με την Lancia για να οδηγήσει την D50,αλλά αυτή δεν ήταν έτοιμη μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Κατά συνέπεια, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος της F1 ως Guest star, οδηγώντας δύο φορές για την Maserati και μία για την Ferrari.
Κατέκτησε την pole στο ντεμπούτο της Lancia, στο ισπανικό GP στην πίστα Pedralbes της Βαρκελώνης,που πλέον δεν χρησιμοποιείται.
Το 1955 την οδήγησε για τελευταία φορά στο Μονακό, μια εβδομάδα πριν σκοτωθεί σε δοκιμές της Ferrari με Sportscar στην Monza.


Διαβάστε όλα τα νέα της F1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Tik Tok, Discord,Twitter.