1965 Italian Grand Prix
Ο Jackie Stewart κέρδισε το πρώτο του grand prix μετά από μία επική μάχη με τον ομόσταυλό του στην BRM, Graham Hill. Κατά την διάρκεια του αγώνα, η πρώτη θέση άλλαξε χέρια 38 φορές (ναι καλά διαβάσατε) με τους Jim Clark και John Surtees να είναι και οι δύο στο κυνήγι πριν αναγκαστούν να αποσυρθούν λόγω προβλημάτων στα μονοθέσια.
1976 Italian Grand Prix
O Ronnie Peterson πήρε την μόνη του νίκη εκείνη τη χρονιά μπροστά από τον Clay Regazzoni και τον Jacques Laffite. Ωστόσο, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον πιλότο που τερμάτισε 4ος – τον Niki Lauda. Μόλις 6 εβδομάδες μετά τα εγκαύματα που υπέστη στο τρομακτικό του ατύχημα στο Nurburgring, ο Lauda κατετάγη 5ος και τερμάτισε 4ος, εκτείνοντας το προβάδισμά του έναντι του James Hunt.
1982 Italian Grand Prix
Αυτός ο αγώνας, είχε κατά κάποιο τρόπο ένα βάθρο μόνο με Ferrari. Ο René Arnoux κέρδισε για την Renault, όμως είχε ανακοινώσει μέσα στο Σαββατοκύριακο, ότι θα τρέξει για την Ferrari μέσα στο 1983. Οι “κανονικοί” πιλότοι της Ferrari συμπλήρωσαν το βάθρο με τον Patrick Tambay 2ο και τον Mario Andretti 3ο, το τελευταίο βάθρο της καριέρας του.
1993 Italian Grand Prix
Ο Alain Prost έπρεπε να περιμένει για έναν ακόμα αγώνα μέχρι να κλειδώσει το 4ο πρωτάθλημά του. Οδηγούσε όλον τον αγώνα, όταν ο κινητήρας του παρέδωσε πνεύμα, 5 γύρους πριν το τέλος. Αυτό έδωσε στον ομόσταυλό του, Damon Hill, την τρίτη του συνεχόμενη νίκη με τον Jean Alesi να δίνει στην Ferrari το καλύτερό της αποτέλεσμα για πάνω από 2 χρόνια με μια 2η θέση.
Τρίτος, ήταν για την McLaren ο Michael Andretti. Είχε μια δύσκολη χρονιά για έναν πρωτάρη και το παρθενικό του βάθρο ήταν το σημείο καμπής για αυτόν, όμως, όπως φάνηκε, αυτός θα ήταν και ο τελευταίος του αγώνας – αυτός και η ομάδα συμφώνησαν να χωρίσουν τους δρόμους τους, με τον Mika Hakkinen να τον αντικαθιστά για το υπόλοιπο της σεζόν. Η πέμπτη θέση του Riccardo Patrese ήταν και οι τελευταίοι βαθμοί στην μακροχρόνια καριέρα του.
Ο τερματισμός αυτού του αγώνα ήταν άκρως θεαματικός αφού ο Christian Fittipaldi πέρασε την γραμμή τερματισμού κάνοντας backflip επειδή ο ομόσταυλός του στην Minardi, Pierluigi Martini, ξαφνικά φρέναρε απότομα.
1999 Italian Grand Prix
Ο Mika Hakkinen οδηγούσε τον αγώνα όταν ανεξήγητα σπίναρε. Θυμωμένος και αναστατωμένος, ξέσπασε σε κλάματα στην άκρη της πίστας. Ο κύριος αντίπαλος για τον τίτλο, Eddie Irvine, δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί αυτό το λάθος τερμάτισε μόλις έκτος καθώς ο Heinz-Harald Frentzen κέρδισε για την Jordan – βάζοντας τον εαυτό του στην διεκδίκιση του πρωταθλήματος.
2004 Italian Grand Prix
Ο αγώνας που απέδειξε πόσο τεράστια ήταν η διαφορά της Ferrari το 2004. Σε μια υγρή πίστα που όμως στέγνωνε γρήγορα, ο Rubens Barrichello έπεσε πίσω όταν διάλεξε λάθος ελαστικά, ενώ ο Michael Schumacher έπεσε τελευταίος μετά από ένα σπινιάρισμα στον πρώτο γύρο.
Ποιός λοιπόν θα νικούσε? Fernando Alonso? Jenson Button? Juan Pablo Montoya? Όχι – και οι δύο Ferrari ανέβηκαν στην κορυφή με τον Barrichello να οδηγεί το 1-2 για την Ferrari.
2010 Italian Grand Prix
Η πρώτη ανάμνηση του Fernando Alonso στην Ιταλία με τα κόκκινα αποδείχτηκε να είναι ένας καλός αγώνας μετά από σκληρές, ομηρικές και ανατρεπτικές μάχες με την McLaren του Jenson Button. Ο Button είχε ένα ασυνίθιστο set-up με υψηλή κάθετη δύναμη, βασιζόμενος στο F-Duct της McLaren για να αντισταθμίσει την “χασούρα” από τον κινητήρα. Πήρε το προβάδισμα στην αρχή του αγώνα, οδήγησε μέχρι τα pit stops, όμως ο Alonso πήγε έναν γύρο παραπάνω και κατάφερε να βρεθεί στην πρωτιά, και με καλή άμυνα πήρε εν τέλη την νίκη. Ο Felipe Massa πρόσθεσε στην χαρά των Tifosi τερματίζοντας 3ος.
Γεννέθλια
Ο Eddie Keizan (γεννημένος το 1944) ήταν ένας εκ των πολλών Νοτιοαφρικανών πιλότων που συχνά γέμιζαν το grid στο Νοτιοαφρικάνικο GP στα 1960s και στα 1970s. Συμμετείχε στον αγώνα από το 1973-75 με το καλύτερο αποτέλεσμά του να είναι μια 13η θέση.
Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να προκριθεί για τον αγώνα στην χώρα του το 1983, ο Jean-Louis Schlesser (γεννημένος το 1948) συνέχισε να κυνηγάει την καριέρα του στα sportscars έχοντας καθήκοντα δοκιμαστή για την Williams. Αντικατέστησε τον Nigel Mansell στον Ιταλικό αγώνα το 1988 και έμεινε στην ιστορία ως ο πιλότος που στέρησε απο την McLaren μια χρονιά με 100% ποσοστό νικών, όταν προσπέρασε τον Ayrton Senna για την πρώτη θέση.
Διαβάστε όλα τα νέα της Formula 1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, Youtube και Twitter.
