Στις 14 Φεβρουαρίου το 1944 στο Örebro της Σουηδίας γεννήθηκε ένας από τους εντυπωσιακότερους, ταχύτερους και πιο άτυχους οδηγούς όλων των εποχών.
Ο Σουηδός Ronnie Peterson ήταν γνωστός για το ιδιαίτερο οδηγό του στυλ καθώς οδηγούσε με το πλάι σαν οδηγός Ράλι.
Έκανε το εντυπωσιακό του ντεμπούτο στο μαγικό κόσμο της Formula 1 Το 1970 με την March στο GP του Μονακό.
Η 2η σεζόν του το 1971 μας έδωσε μία γεύση για το τι ήταν ικανός να πετύχει στην F1.
Με την March και με απίστευτη σταθερότητα, πολλά βάθρα αλλά χωρίς νίκη καθώς το μονοθέσιο δεν του το επέτρεψε.
Όμως έχασε μία νίκη κυριολεκτικά στο νήμα από τον Peter Gethin στην Monza.
Τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα οδηγών σχεδόν με τους μισούς βαθμούς πίσω από τον Jackie Stewart.
To 1972 η March ήταν λιγότερο αποτελεσματική.
Παρ’ όλα αυτά ο Ronnie απέδωσε στο μέγιστο ρίχνοντας δευτερόλεπτα στον teammate του. Που δεν ήταν άλλος από τον μελλοντικό 3 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Niki Lauda.
Η πιο εντυπωσιακή σεζόν του ήταν το 1973.
Με την Lotus-Cosworth καθώς θα “έπρεπε” να είχε υποστηρικτικό ρόλο στον πρωταθλητή του 1972 Emerson Fittipaldi.
Με 9 pole position στους 15 αγώνες και 4 νίκες, σημείωσε 52 βαθμούς.
Τερμάτισε 3ος στο πρωτάθλημα οδηγών πίσω από τον Jackie Stewart που σημείωσε 71 βαθμούς και οριακά πίσω από τον Fittipaldi με 55 βαθμούς ο οποίος κέρδισε 3 αγώνες από τους συνολικά 7 της Lotus.
Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις υπερίσχυσε πανηγυρικά του πρωταθλητή συμπαίκτη του, ο Σουηδός έχασε άλλες 3 νίκες κυρίως λόγο μηχανικών προβλημάτων.
Την σεζόν του 1974 η Lotus συνέχισε με την 72.
Ο Ronnie Peterson αυτήν την φορά ως ηγέτης της ομάδας κέρδισε 3 αγώνες αλλά και πολλές εγκαταλείψεις, τερματίζοντας 5ος στο πρωτάθλημα.
Το 1975 η ομάδα του Chapman έκανε “ελεύθερη πτώση”.
Συνέχισαν να χρησιμοποιούν την “γερασμένη” πια Lotus 72, μην επιτρέποντας στον Ronnie να ανέβει ούτε μία φορά σε βάθρο, με καλύτερο αποτέλεσμα την 4η θέση στο GP του Monaco. Σημείωσε μόλις 6 βαθμούς και τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα οδηγών.
Το 1976 απογοητευμένος από την τροπή που πήρε η συνεργασία του με την Lotus, αποχώρησε αμέσως μετά το πρώτο GP για να επιστρέψει στην March.
Μάλιστα κέρδισε και έναν αγώνα στην Monza, ενώ σημείωσε 10 βαθμούς και πήρε την 11η θέση στο πρωτάθλημα οδηγών.
Την επόμενη σεζόν υπέγραψε με την Tyrrell.
Η οποία προσπάθησε με μία ιδιαίτερη σχεδίαση, αυτή του θρυλικού 6τροχου μονοθεσίου της να ανέβει στην κορυφή.
Δυστυχώς όσο εντυπωσιακή ήταν εμφανισιακά τόσο κακή ήταν στην πίστα.
Σε συνδυασμό με το ότι ο Ronnie peterson δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί με την ομάδα και η μονομερής συνεργασία τους τον έφερε μόλις μία φορά στο βάθρο,
Σημείωσε 7 βαθμούς σε αντίθεση με τον teammate του Patrick Depailler που κατέκτησε 20.
Το 1978 υπέγραψε ξανά με την Lotus του Chapman με τον οποίο δεν είχε ποτέ την καλύτερη δυνατή σχέση.
Πόσο μάλλον μετά την αποχώρηση του από την ομάδα στις αρχές του 1976.
Έτσι υπέγραψε ένα συμβόλαιο που θα τον αδικούμε βάση της αξίας του.
Δηλαδή με τον όρο να είναι το νο2 και να τερματίζει μόνιμα πίσω από τον teammate του, τον Mario Andretti.
Αλλά η ταχύτητα του ήταν τέτοια που έπρεπε συχνά να πατάει φρένο προκειμένου να περάσει ο Αμερικάνος.
Έτσι ακολουθώντας απλά τον Andretti έκαναν 4 φορές το 1-2.
Αν και μέχρι την Monza είχε ακόμα μαθηματικές ελπίδες για το πρωτάθλημα κερδίζοντας εκείνη την χρονιά τις τελευταίες 2 νίκες της καριέρας του και αυτές γιατί είχε εγκαταλείψει ο Andretti.
O Σουηδός όμως προτίμησε να τηρήσει το συμβόλαιο του με τον Chapman θεωρώντας ότι αν δεν το έκανε δεν θα τον εμπιστευόταν κανείς στο μέλλον.
Ένα μέλλον που δεν ήρθε για τον ίδιο καθώς όλα σταμάτησαν απότομα στις 11 Σεπτεμβρίου το 1978 στην καραμπόλα της πρώτης στροφής στην Monza.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με πολλά κατάγματα.
Αρχικά δεν υπήρχαν φόβοι για την υγεία του, λίγες ώρες μετά όμως πέθανε από εμβολή σε ηλικία 34 ετών.
Παρά τον θάνατο του 2 αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος, τερμάτισε στην δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών μόλις 13 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή και teammate του Mario Andretti.
Η ειρωνεία είναι ότι η πίστα της Monza που ήταν ιδιαίτερα ευγενική μαζί του
Νίκησε 3 φορές (1973,1974,1976) ενώ για λίγα χιλιοστά χάθηκε άλλη μία το 1971, ήταν και ο τόπος που ο Ronnie θα έχανε την ζωή του.
Αν είχε επιζήσει θα είχε πάει στην McLaren την επόμενη χρονιά στην θέση του James Hunt.
Θα ήταν Νο1 οδηγός και θα είχε την ευκαιρία να κατακτήσει τον πολυπόθητο τίτλο, όλα αυτά αν….
Στα 8 χρόνια καριέρας του στην F1 o Ronnie Peterson πήρε στα χέρια του 2 φορές μονοθέσιο που ήταν ικανό να διεκδικήσει τίτλο το 1973 και το 1978 κυρίως με την ομάδα της Lotus.
Δυστυχώς και στις 2 περιπτώσεις έπρεπε να έχει υποστηρικτικό ρόλο για τους συμπαίκτες του.
Ως αποτέλεσμα να μην ξεδιπλώσει πλήρως τις δυνατότητες του με τα σωστά μονοθέσια.
Ήταν ο ταχύτερος πιλότος της εποχής του.
Μπορούσε να κοιτάξει στα ίσα και να κερδίσει πρωταθλητές όπως οι Lauda, Fittipaldi, Hunt Και Andretti.
Δεν του έλειπε το ταλέντο για να το πράξει.
Του έλειπε σε πολύ μεγάλο βαθμό η τύχη που είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την καριέρα ενός οδηγού.
Μπορεί τελικά να μην κατέκτησε κάποιο τίτλο αλλά όλοι τον θυμόμαστε σαν πρωταθλητή.
Ο Ronnie ήταν ένας εκφραστής του ευ αγωνίζεσθαι…. Του αγωνίζεσθαι κυρίως…
Δυστυχώς όμως η τραγωδία δεν θα σταματούσε με τον θάνατο του Ronnie.
Εννέα χρόνια μετά η γυναίκα του Barbro μην μπορώντας να συνεχίσει την ζωή της χωρίς εκείνον αυτοκτόνησε αφήνοντας ορφανή την κόρη τους Nina.
Τα στατιστικά του στη F1:
Ενεργά χρόνια στην F1:1970-1978,
10 νίκες, 14 pole position, 26 βάθρα, 123 αγώνες και 206 βαθμοί.
Για περισσότερα νέα πατήστε εδώ. Ενώ μπορείτε να μας ακολουθήσετε και στο κανάλι μας στο youtube.
