Ένας αγώνας flag-to-flag μετά από καιρό, έβαλε Ducati και Miller ακόμη πιο δυνατά σε διεκδίκηση…
Πάντοτε μια διαφοροποίηση σε καιρικές συνθήκες φέρνει ανακατατάξεις σε ομάδες και οδηγούς. Ειδικά στο LeMans έχει γίνει συνήθεια πλέον. Αυτή τη φορά υπήρξαν ξεκάθαρα κερδισμένοι και χαμένοι του Κυριακάτικου αγώνα. Ο Miller ήταν ο μεγάλος νικητής, κι αυτός είναι σίγουρα ο πρώτος κερδισμένος, με το δεύτερη συνεχόμενο 25άρι. Φυσικά κερδισμένη είναι και συνολικά η Ducati με τους 3 πιλότους στην τετράδα, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή της βαθμολογίας των κατασκευαστών!
Ο Αυστραλός ήταν άψογος κ’ψύχραιμος στη διαχείριση του αγώνα, ανατρέποντας για τα καλά τις εντυπώσεις ανεπάρκειας των πρώτων Grand Prix. Δε χωρά αμφιβολία πως οι δυο νίκες του Jack είναι πέρα για πέρα δίκαιες κι επιβλητικές. Στο πρόσωπο του η Ducati μπορεί να ελπίζει πως βρήκε έναν αναβάτη που μπορεί να φέρει εις πέρας τους στόχους. Κανένα παράπονο ,ωστόσο, δεν μπορεί να έχει η Ducati ούτε από τον δεύτερο αναβάτη της, Pecco Bagnaia. Ο Ιταλός διεκδίκησε μέχρι εσχάτων το 4ο βάθρο του στους 5 αγώνες, παρότι φαινόταν απίθανο να τα καταφέρει. Μπορεί να έχασε το ‘ρετιρέ’ της βαθμολογίας, ωστόσο η μαχητικότητα του τον διατηρεί μόλις στο -1, δίνοντας τα πάντα εντός πίστας. Εκτός των παραπάνω, είχε και ένα τραγικό Σάββατο όπου οι κατατακτήριες δοκιμές τον έφεραν στη 16η θέση της σχάρας εκκίνησης. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο δύσκολη αποστολή ήταν η τελική 4η θέση στον αγώνα…
Εντυπωσιακός Zarco…
Ο ένας εκ των δύο εθνικών ηρώων, Zarco, πήρε μια άνετη δεύτερη θέση κάνοντας την επιλογή βρόχινων medium μπρος-πίσω. Μια επιλογή που κανείς εκ των πρωτοπόρων δεν έκανε, κι αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να πιέσει όσο στέγνωνε η πίστα. Έτσι, βρήκε καταιγιστικό ρυθμό 3-4 γύρους μετά τα pit και εκμηδένισε μια διαφορά σχεδόν 20 δευτερολέπτων από τον Fabio Quartararo. Άψογος ο Γάλλος, που βάζει σε ευχάριστες σκέψεις τη Ducati για το μέλλον…
LCR-Tech3…είναι εδώ!
Ήταν (και είναι) οι δύο δυσάρεστες εκπλήξεις του Πρωταθλήματος. Ίσως μόνο ο Nakagami να ήταν στο ύψος του αλλά βάσει βαθμολογικής συγκομιδής έμπαινε κι αυτός στο κάδρο. Ήταν και ο μόνος που συμμετείχε στο Q2, βλέποντας Petrucci, Lecuona, A.Marquez από την 17η έως τη 19η θέση εκκίνησης. Παρά το γεγονός ότι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ήταν ψηλότερα, η 7η ήταν και η θέση που κατέλαβε και στον αγώνα. Ο Alex από μεριάς του, κέρδισε πολλές θέσεις στα pit, και διατήρησε τον θετικό ρυθμό και στους επόμενους γύρους. Έτσι η LCR Hpnda μάζεψε 10+9 πόντους, φτάνοντας τους 46 και την 6η θέση, βάζοντας από κάτω Petronas, Aprilia, KTM. Μαγικό εάν σκεφτεί κανείς ότι η ομάδα του Lucio Cecchinello έφυγε από Qatar με 0 πόντους στους 2 πρώτους αγώνες!!
Στο γκαράζ της KTM Tech 3 το αποτέλεσμα ήταν ακόμα καλύτερο, καθώς ο Petrux πήρε μια 5η θέση που εκτός από 11 πόντους, δίνει και έναυσμα για εκ νέου σκληρή δουλειά κ’ πίστη για το project. Το βάρος του Petrucci είναι άνω των 80 κιλών, κι αυτό στη βροχή βοηθά ώστε να έρθουν τα ελαστικά σε ιδανική θερμοκρασία. Εκτός του Ιταλού, 8 πόντους πήρε και ο Iker Lecuona, ισοφαρίζοντας την καλύτερη θέση του σε αγώνα MotoGp. Έχουμε ξανατονίσει πως δεν έχει πολλούς υποστηρικτές στο περιβάλλον της KTM, και κάποια εφάμιλλα αποτελέσματα εκπέμπουν διαφορετικά στις σκέψεις των ιθυνόντων. Αντίθετα με την LCR που αναρριχήθηκε, η Tech3 παρά το 18ποντο, παρέμεινε στην τελευταία θέση, δείχνοντας με τον πιο παραστατικό τρόπο την τραγική πορεία που είχε πριν το LeMans…
Suzuki, Aprilia…off!
Διαφορετική αιτία αλλά ίδιο αποτέλεσμα είχε το LeMans για Suzuki & Aprilia. Στους Πρωταθλητές, οι πτώσεις των δύο οδηγών νωρίς στο αγώνα ματαίωσε κάθε σκέψη για κάτι καλό. Οι πτώσεις αυτές, ίσως και να οφείλονται και στο φετινό αγκάθι των Ιαπώνων, που φυσικά είναι οι κατατακτήριες. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πρέπει να σε κάθε αγώνα να κερδίσεις ένα σωρό θέσεις προκειμένου να αναρριχηθείς στην κατάταξη, μιας και συνήθως ξεκινάς από πολύ πίσω. Μη ξεχνάμε πως είναι η Πρωταθλήτρια του 2020 κ’πρέπει ,αν όχι να υπερασπιστεί τους τίτλους της, τουλάχιστον να βρίσκεται ψηλά…
Η Aprilia από την άλλη είδε τον Lorenzo Savadori να είναι η τεράστια έκπληξη του Q1 (και του FP1), και συμπέρανε πως για πρώτη φορά φέτος θα έχει δύο αναβάτες ανταγωνιστικούς. Στον αγώνα όμως, παρά το ότι οι δύο τους είχαν ρυθμό, αντιμετώπισαν πρόβλημα με τον κινητήρα για πρώτη φορά φέτος. Μια πολύ δυσάρεστη είδηση για την ομάδα-έκπληξη της σεζόν, αφού θεωρούσε πως μπορούσε να πάρει κάποιους βαθμούς και να μείνει ο Aleix κοντά στους πρωτοπόρους της βαθμολογίας…
Rossi-Marquez θέλουν πολύ, αλλά δεν μπορούν ακόμη…
Οι δύο μεγάλοι σταρ του Πρωταθλήματος προσπαθούν ,ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, να βρουν τα πατήματα τους. Ο Vale προσαρμόστηκε στον καιρό και έκανε καλούς χρόνους όλο το τριήμερο, ωστόσο όπως δήλωσε και ο ίδιος μετά την λήξη, θέλει να παλεύει για θέσεις πιο μπροστά. Την αισιοδοξία του δεν την χάνει ποτέ πάντως, κι αυτό είναι αξιοθαύμαστο. Δεν είναι σύνηθες κάποιος στα 42 του με τόσες επιτυχίες στο σπορ, να έχει την υπομονή και την θέληση να τα καταφέρνει ξανά…
Στο γκαράζ της Honda τώρα, ο Marc οδήγησε τον αγώνα για ένα διάστημα μετά από τόσο καιρό, μα η πτώση τον έστειλε στις πίσω θέσεις. Ξαναπροσπάθησε, μα δεν απέφυγε μια δεύτερη πτώση που τον ανάγκασε να αποχωρήσει πρόωρα από τον αγώνα του LeMans. Ο Marc προφανώς δεν έχει ίδια απόδοση με προ τραυματισμού, μα προσπαθεί ελεγχόμενα να ρισκάρει όλο και περισσότερο. Δεν διαμαρτύρεται για πόνους, επομένως σιγά σιγά θέλει να διεκδικεί πράγματα. Δεν είναι αναβάτης ο οποίος θα προσπαθήσει να συμβιβαστεί με τους βαθμούς, προκειμένου να επιστρέψει το σώμα σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Αντιθέτως, θα διεκδικήσει ό,τι παραπάνω μπορεί κάθε στιγμή, γιατί είναι ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Εν κατακλείδι, είναι πολύ ανακουφιστικό να βλέπουμε τον Marc στο grid, κ’να είναι συνεχώς καλύτερος μετά από όλα όσα πέρασε…
Ακολουθεί η αναλυτική κατάταξη του 5ου αγώνα:
Διαβάστε όλα τα νέα της Formula 1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Discord και Twitter.
