Πρέπει να μιλήσουμε για τον Oscar
Αναλύοντας τη θέση αλλά και τα πεπραγμένα του μεγάλου πρωταγωνιστή της φετινής μεταγραφικής σεζόν, Oscar Piastri: η παρουσία του στην ακαδημία της Renault, ο λόγος για τον οποίον απέρριψε την Alpine, και μια ματιά στο μέλλον…
Καταρχάς, ποιος είναι ο Oscar Piastri;
Η συνηθισμένη απάντηση σε αυτή την ερώτηση πολλές φορές περιέχει έναν καθ’ όλα θετικό συσχετισμό: πως μαζί με τους George Russell και Charles Leclerc, ο Αυστραλός είναι ο μοναδικός οδηγός στην πρόσφατη ιστορία (σ.σ. πιο πίσω βρίσκουμε τους Hamilton, Rosberg και Hulkenberg) που έχει κερδίσει back–to–back τις F3 και F2 αντίστοιχα.
Αν και – προφανώς – δεν πρόκειται για κάτι αναληθές, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο συγκεκριμένων πιλότων και του Piastri: πως οι ακαδημίες τους (Mercedes και Ferrari αντίστοιχα) τους είχαν «μαρκάρει» από μικρή ηλικία ως τεράστια ταλέντα και είχαν κυριολεκτικά…ανοίξει δρόμο προκειμένου αυτοί να φτάσουν στη F1 αρχικά και κατόπιν στις εργοστασιακές ομάδες. Κάτι τέτοιο δεν έγινε με τον Αυστραλό, ο οποίος έγινε μέλος της Renault Racing Academy ως ο νικητής του Formula Renault Eurocup το 2019, με τη νίκη του να περιλαμβάνει αν το θελήσει μια θέση στον «στάβλο» της Renault.
Πραγματικά, μέχρι εκείνη τη στιγμή o Piastri θεωρείτο ως μια πιθανή λύση μακροπρόθεσμα για μια θέση στη F1, τίποτα όμως δεν προμήνυε πως μιλούσαμε για ένα ταλέντο αυτού του βεληνεκούς: μέχρι που πήρε τον τίτλο της Formula 3 την επόμενη χρονιά σε μια τρομερή μάχη μεταξύ αυτού, του Théo Pourchaire και του Logan Sargeant (σ.σ. είναι αρκετά πιθανό να δούμε και τους τρεις μαζί στο grid της F1 του χρόνου), και μετά κέρδισε με σχετική ευκολία τη Formula 2 στην πρώτη του κιόλας σεζόν.
Λίγοι περίμεναν μια τόσο γρήγορη ανέλιξη: για του λόγου το αληθές, σε συνέντευξή του το 2021 ο Αυστραλός παραδέχτηκε πως «το αρχικό πλάνο συμπεριλάμβανε δύο χρόνια στη F3 και άλλα τόσα στη F2», με τον ορίζοντα τετραετίας να δίνει άπλετο χρόνο τόσο στον οδηγό όσο και στην ομάδα του να εξετάσουν τις επιλογές τους, άλλο αν τελικά…κόπηκε στο μισό.
Συνεπώς, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος πως η Alpine μάλλον αιφνιδιάστηκε από την απίστευτη εξέλιξη του οδηγού της, γεγονός με το οποίο συμφωνεί και ο ατζέντης του Mark Webber, ο οποίος είχε δηλώσει ότι ο Oscar «προχωράει πολύ γρήγορα για την ομάδα του». Σίγουρα αυτό μέχρι πρότινος αποτελούσε έναν ευχάριστο πονοκέφαλο για τον Γάλλο κατασκευαστή – ο οποίος πάντως έγινε χειρότερος από την απουσία πελατειακών ομάδων, καθώς δεν υπήρχε η εύκολη λύση του «παρκαρίσματος» μέχρι ένας εκ των Ocon-Alonso να αποχωρήσει.
Το σχέδιο της Alpine για τον Piastri – και που στράβωσε αυτό
Με όλα τα άλλα ενδεχόμενα να απορρίπτονται, η μοναδική λύση για τον Oscar Piastri ήταν το «παρκάρισμα» εντός ομάδας: και το 2022 τον βρήκε ως τον τρίτο οδηγό της Alpine και όχι μόνο – αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ο ρόλος του Αυστραλού δεν έχει προηγούμενο στη F1, καθώς περιλάμβανε αποκλειστική χρήση του προσομοιωτή στο Enstone, συμμετοχή ως ίσος σε όλα τα briefings της ομάδας εντός τριημέρου, και πάνω από 5.000 χιλιόμετρα σε δοκιμές με το περσινό μονοθέσιο. Προφανώς, όλα τα παραπάνω αποτελούν και σημαντική οικονομική επένδυση, με το συνολικό ποσό που επένδυσε η Alpine στον οδηγό της να βρίσκεται – κατά τον Otmar Szafnauer – να είναι σε ένα αρκετά υψηλό εφταψήφιο νούμερο.
Και για του χρόνου; Με τον Esteban Ocon να έχει συμβόλαιο μέχρι το τέλος του 2024 και τον Fernando Alonso να φαίνεται θετικός σε επέκταση του συμβολαίου του, δεν υπήρχε άλλη επιλογή από τον «δανεισμό» του Piastri σε άλλη ομάδα – πιθανότατα στη Williams – με φυσικά πλήρη διατήρηση των δεσμών του όσον αφορά την Alpine και χρονικό ορίζοντα την διάρκεια της παραμονής του Alonso στα μπλε – όσο ο δις παγκόσμιος «μπλόκαρε» τη θέση, ο Piastri θα βρισκόταν αλλού.
Είναι πολύ πιθανό ο Αυστραλός να μην χάρηκε καθόλου με αυτό το ενδεχόμενο, και για έναν πολύ απλό λόγο: την ίδια την Alpine.
Όταν ο George Russell πείστηκε από τον μάνατζέρ του Toto Wolff να περάσει τρεις ολόκληρες σεζόν στη Williams – όντας στην πλειοψηφία αυτών στο χειρότερο μονοθέσιο του grid – ο Βρετανός το δέχτηκε γνωρίζοντας πως στο τέλος του τούνελ υπήρχε θέση σε μια ομάδα-πρότυπο που είχε σαρώσει τα πάντα στην υβριδική εποχή. Στην αντίπερα όχθη, ο Oscar Piastri γνώριζε πως μετά από το «αγροτικό» του στο Grove, θα πήγαινε σε μια ομάδα που παρά το status πλήρους κατασκευαστή που έχει, δεν μπορείς να πεις σε καμία περίπτωση επιτυχημένη – και με τις διαρκείς αλλαγές στην ηγεσία της το τελευταίο διάστημα, οι προοπτικές για το μέλλον δεν φαίνονται και ιδιαίτερα θετικές.
Λίγο πριν την καλοκαιρινή διακοπή, το μοναδικό πρόβλημα της Alpine ήταν η διάρκεια της δέσμευσής της με τον Fernando Alonso: η ομάδα ήθελε 1+1 έτη με μονομερή οψιόν ανανέωσης στο δεύτερο, ο Ισπανός κλειστό διετές. Πολλοί θεωρούσαν προφανές πως ο Alonso θα παρέμενε στην ομάδα με την οποία είχε συνδεθεί όσο καμία άλλη…
…μέχρι που ο Sebastian Vettel ανακοίνωσε την απόσυρσή του και μερικά 24ωρα μετά, ο ‘Nando ανακοίνωσε πως θα ήταν ο αντικαταστάτης του στην ομάδα της Aston Martin. Και κάπου εκεί, το πλάνο της Alpine για τον Oscar στράβωσε – και άσχημα – για τον απλούστατο λόγο πως υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ του νεαρού Αυστραλού, του ατζέντη του Mark Webber και του Fernando Alonso, του οποίου η φήμη είναι τέτοια που όλοι τον ξέρουν με το μικρό του…
Στη McLaren – και ακόμα παραπέρα…
Ήδη από τις 3 Αυγούστου, διάφοροι δημοσιογράφοι του χώρου (όπως ο Adam Cooper) ανέφεραν ευθέως πως πίσω από όλα τα παραπάνω – πλην φυσικά της απόσυρσης του Vettel – κρυβόταν ο πρώην ατζέντης του Webber και νυν του Alonso επί 22 συναπτά έτη, Flavio Briatore, με τον διαβόητο Ιταλό να παίρνει ακριβώς αυτό που ήθελαν οι πρώην και νυν πελάτες του: κλειστό διετές με 20.000.000€ ανά έτος για τον Alonso, αποφυγή του «παρκαρίσματος» στην ιστορική πλην πλέον πτωχή Williams και θέση άμεσα σε ομάδα του upper midfield για τον Piastri (μέσω Webber).
Ο τελευταίος θεωρείτο πως είχε ήδη υπογράψει συμβόλαιο για τον πελάτη του με τη McLaren, καθώς μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Ιουλίου η Alpine δεν μπορούσε να ενεργοποιήσει την οψιόν προκειμένου να τον έχει σε ένα από τα δύο κόκπιτ της – εδώ ίσως φαίνεται πως η κίνηση του Alonso να περιμένει για να ανακοινώσει την μεταγραφή του στην Aston Martin το πρωί της 1ης Αυγούστου, με την Γαλλική ομάδα να μην έχει την παραμικρή ιδέα πριν από αυτή για τις πραγματικές προθέσεις του, είχε ως απώτερο σκοπό την λήξη της παραπάνω οψιόν και μαζί με αυτή κάθε δεσμού του Piastri με την Alpine.
Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως πέρα από τον Piastri, οι οδηγοί του IndyCar Colton Herta, Pato O’Ward και ίσως ο Alex Palou έχουν συμβόλαιο με την McLaren Racing (δηλαδή τον όμιλο, όχι την ομάδα του Indy), με τους δύο πρώτους να έχουν κάνει μάλιστα δοκιμές σε μονοθέσιο F1 και να θεωρούνται ευρέως ως πιθανοί μελλοντικοί οδηγοί της McLaren F1 Team. Προφανώς κάτι τέτοιο φαίνεται πολύ μακρινό πλέον, με τον O’Ward να λέει ευθέως σε συνέντευξή του στο ESPN πως «γέλασα δυνατά όταν είδα την είδηση με τον Piastri, την βρήκα γελοία» συμπληρώνοντας ότι «ο Zak (Brown) έχει παρουσιάσει το ίδιο ενδεχόμενο (σ.σ. μια θέση στη F1) σε πολλούς οδηγούς του, αλλά στην τελική υπάρχει μόνο μια θέση και όχι πέντε».
Πέρα από τον…συνωστισμό για μια θέση στο Woking, είναι μια αλήθεια πως οι Alpine και McLaren «βράζουν στο ίδιο καζάνι» όσον αφορά τόσο τη τωρινή όσο και την μελλοντική ανταγωνιστικότητά τους.
Για την πρώτη τα είπαμε πιο πάνω, αλλά και για την κάποτε κραταιά McLaren τα δεδομένα δεν είναι και πολύ διαφορετικά, καθώς έκανε ένα βήμα πίσω φέτος από την 3η-4η δύναμη που ήταν πέρσι. Επιπρόσθετα, και οι μελλοντικές προοπτικές δεν φαίνονται και ιδιαίτερα μεγάλες: με την εξαγορά από την Audi να διαψεύδεται από την ίδια την ομάδα προ μερικών μηνών (οδηγώντας την πρώτη προς τη μεριά της Sauber), η Macca φαίνεται πως στο προσεχές χρονικό διάστημα θα παραμείνει πελατειακή ομάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Προσθέτοντας στην εξίσωση και τους teammates – εκεί ο Esteban Ocon είναι σαφώς ευκολότερος αντίπαλος από τον Lando Norris – εύλογα δημιουργείται το ερώτημα: τι παραπάνω έχει η θέση στη McLaren από αυτή στην Alpine;
Η απάντηση: μελλοντική ευελιξία.
Όπως είχαμε γράψει και πριν από αρκετό καιρό εδώ, το grid της Formula 1 έχει δυο ρόλους: είτε είσαι μεγάλη ομάδα – Red Bull, Mercedes, Ferrari – και παλεύεις για νίκες, είτε περιορίζεσαι στην βαθμολόγηση χωρίς βλέψεις για κάτι παραπάνω – όπως δείχνει και το status quo, το οποίο πλην της Ferrari στο διάστημα 2020-21 έχει παραμείνει σχεδόν απαράλλακτο στο σύνολο της υβριδικής εποχής.
Συνεπώς, είναι απόλυτα φυσικό ένας οδηγός με ιστορικά καλό rezumé στις μικρότερες κατηγορίες να έχει ως απώτερο σκοπό την ανέλιξή του σε μια από αυτές τις τρεις ομάδες. Με την Ferrari όμως να έχει σταθερό δίδυμο σε βάθος χρόνου, την Red Bull να έχει πιθανότατα ανοιχτή θέση στο μέλλον αλλά έτοιμους juniors (Gasly, Tsunoda) και τον «μπαμπούλα» του Max Verstappen στην άλλη πλευρά του γκαράζ, μένει μόνο μια επιλογή. Και πιθανότατα σε λίγα χρόνια, αυτή θα έχει και ένα κόκπιτ διαθέσιμο.
Ποιος κατασκευαστής προμηθεύει με κινητήρες την McLaren άραγε;
Εξυπακούεται πως τα παραπάνω αποτελούν προσωπική άποψη του γράφοντος και όχι γεγονός, πάντως η μελλοντική μετακίνηση στη Mercedes αποτελεί το μοναδικό endgame που βγάζει νόημα για τον Oscar Piastri, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου. Οι McLaren και Alpine παραμένουν παραπλήσιες σε απόδοση, και εκτός αν κάτι πάει πολύ σωστά ή/και πολύ λάθος για αυτές, το πιθανότερο σενάριο είναι η παραμονή τους στο midfield τουλάχιστον μέχρι την ανακατανομή που θα έρθει (;) μαζί με τους νέους κινητήρες το 2026.
Για έναν οδηγό με τη φιλοδοξία του Αυστραλού, η πιθανότητα να μπει στους υποψήφιους μελλοντικούς teammates του George Russell παραείναι ελκυστική, ειδικά από τη στιγμή που η ακαδημία της Mercedes δεν φαίνεται να έχει οδηγούς τέτοιου επιπέδου τα επόμενα χρόνια (ο πιο υποσχόμενος είναι ο Andrea Kimi Antonelli, 15 ετών) και συνεπώς θα χρειαστεί να κοιτάξει εκτός των στενών ορίων της ομάδας της. Και σε αυτή την περίπτωση, η ύπαρξη σε μια ομάδα η οποία έχει δεσμούς με τους 8 φορές παγκόσμιους πρωταθλητές, είναι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα.
Σίγουρα, το γεγονός πως ο Oscar Piastri όχι απλά έκοψε αλλά…ανατίναξε τις όποιες γέφυρες επικοινωνίας με την Alpine λέγοντας επί λέξει ότι «δεν σκοπεύει να οδηγήσει για την ομάδα το 2023» αντί ενός πιο διαλλακτικού ίσως «δεν υπάρχει συμφωνία, κρατάω όλες τις επιλογές μου ανοιχτές» εμπεριέχει αρκετό ρίσκο, ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε για έναν οδηγό ο οποίος παρά τον…έντιμο πρότερο βίο του, έχει μηδέν παρουσίες σε τριήμερα F1 και μηδέν χιλιόμετρα σε φετινό μονοθέσιο.
Επιπρόσθετα, μπορεί η Formula 1 να μην είναι ακριβώς…κολοσσός στον τομέα της ηθικής, αλλά για πολλούς η κίνηση του Αυστραλού να αφήσει στα κρύα του λουτρού μια ομάδα που τον είχε στηρίξει με πολλούς τρόπους τα τελευταία χρόνια «χτυπάει άσχημα», γεγονός το οποίο προφανώς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά και η ίδια η Alpine. Παρόλα αυτά, ο ίδιος έχει κάθε δικαίωμα να ψάξει το καλύτερο ενδεχόμενο για την καριέρα του – και με το νομικό κομμάτι πιθανότατα λυμένο σύμφωνα με τα περισσότερα ρεπορτάζ, για τη μετακίνησή του στη McLaren απομένει η λύση της συνεργασίας της δεύτερης με τον Daniel Ricciardo.
Με αυτό τον τρόπο, φαίνεται να λύνεται το ζήτημα της εισόδου στο grid ενός από τα μεγαλύτερα wonderkids των τελευταίων ετών, με όλους τους εμπλεκομένους να παίρνουν ό,τι θέλουν εκτός…από την Alpine, η οποία ήθελε και την πίτα ολόκληρη αλλά και τον σκύλο χορτάτο – και τελικά, έμεινε στον άσσο.
Όσο για τον Piastri; Ο χρόνος θα δείξει εάν ο «χαμός» που έγινε για χάρη του φέτος δικαιολογείται, και εάν σε λίγα χρόνια ο μπάρμπα-Flavio θα περηφανεύεται πως μετά από τους Michael Schumacher και Fernando Alonso, έβαλε το χεράκι του και για την ανάδειξη ακόμα ενός μεγάλου οδηγού…
