Πάθος, δράμα, θέαμα, θάρρος αντιδικίες και πείσμα… πολύ πείσμα, λέξεις που χαρακτηρίζουν τον Mansell και την καριέρα του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό…
O Nigel Ernest James Mansell (όπως είναι το πλήρες όνομα του) γεννημένος στις 8 Αυγούστου το 1953 στο Upton της Αγγλίας υπήρξε ένας από τους ταχύτερους και θεαματικότερους πιλότους όλων των εποχών με απίστευτο κοντρόλ ανυποχώρητος στις μάχες, οδηγός που δεν έμπαινε σε καλούπια και στρατηγικές,με ότι συνεπάγεται για την διαχείριση των αγώνων
, πολύ απλά οδηγούσε όσο σκληρά ήξερε….
Σε ηλικία 23 ετών παίρνει την σημαντικότερη απόφαση της ζωής του να αφήσει την δουλειά του ως μηχανικός αεροναυπηγικής πούλησε όλα του υπάρχοντα με την συγκατάθεση και της αγαπημένης συζύγου του Rosanne και κυνήγησε το όνειρο του να γίνει οδηγός αγώνων.
Πάμε να δούμε την γεμάτη και έντονη αγωνιστική ζωή του Nigel Mansell
Το 1980 σε ηλικία 27 ετών προσλήφθηκε ως test driver της Lotus.
Hλικία σχετικά μεγάλη και πολλοί θεωρούσαν ότι δεν θα πήγαινε πολύ μακριά .
H πορεία του όμως δικαίωσε την απόφαση του να ρισκάρει τα πάντα και διέψευσε πανηγυρικά τους επικριτές του.
Σε ένα Test στο Silverstone της ίδιας χρονιάς έκανε ταχύτερο χρόνο μπροστά από τους ήδη καθιερωμένους πιλότους της Lotus, τον πρωταθλητή του 1978 Mario Andretti και τον αξιόλογο Elio de Angelis, αυτό εντυπωσίασε τον Colin Chapman και ξεκίνησε την καριέρα του στην F1 στους τελευταίους 5 αγώνες της season
Η αρχή ήταν αρκετά φλεγόμενη…κυριολεκτικά όμως καθώς στο Αυστριακό gp υπήρξε υπερχείλιση βενζίνης εντός κοκπιτ με αποτέλεσμα ο Nigel να πάθει εγκαύματα 2ου βαθμού στους γλουτούς παρόλα αυτά συνέχισε να οδηγεί μέχρι τον 40ο γύρο όταν ένα μηχανικό πρόβλημα τον οδήγησε να εγκαταλείψει την ιδιαίτερα επίπονη προσπάθεια του!
Στους τελευταίους 2 αγώνες της σεζόν δεν έλαβε μέρος καθώς δόθηκε το μονοθέσιο του στον Mario Andretti όμως η φυγή του Αμερικανού για την Alfa Romeo άνοιξε τον δρόμο για την θέση του επίσημου οδηγού της Lotus πλάι στον Elio de Angelis. Παράλληλα ο Mansell εκδήλωσε την επιθυμία του να τρέξει στις 24 ώρες του Le Mans, όμως ο Colin Chapman που τον εμπιστεύθηκε από την 1η στιγμή το απέτρεψε πληρώνοντας στον ίδιο το ποσό συμμετοχής και επέκτεινε την συνεργασία τους μέχρι το 1984, κίνηση που εκτίμησε απεριόριστα ο Mansell έτσι δεν ήταν τυχαίο ότι τον θεωρούσε ως οικογένεια του και ο αιφνίδιος θάνατος του ιδρυτή της Lotus το 1982 τον συνέτριψε.
Το 1981 πέτυχε το πρώτο του βάθρο(3η θέση) στο GP Βελγίου ενώ το 1982 τερμάτισε 3ος και στο GP Βραζιλίας…τερματίζοντας στην 14η θεση
Γενικά τα 2 πρώτα χρόνια ήταν αργότερος του Elio de Angelis.
ο νέος αγωνιστικός διευθυντής Peter Warr δεν εκτιμούσε καθόλου τον Mansell και το 1983 το απέδειξε εφοδιάζοντας τον Elio de Angelis με τον νέο κινητήρα της Renault αφήνοντας τον Mansell να τρέχει με τον παλιό κινητήρα της Ford
ο Warr τι δήλωσε γι αυτό;
“O Mansell διαμαρτύρεται ότι δεν έχει τον νεο κινητήρα, ομως τον επόμενο χρόνο θα βεβαιωθει ότι δεν θα έχει και μονοθεσιο”
Ολο αυτο σταμάτησε στο 9ο αγώνα στο GP του Silverstone όταν και εφοδιάστηκε πια με τον νέο κινητήρα της Renault
Εκκίνησε από την 18η θέση όμως μετά από μεγάλη προσπάθεια ανέβηκε στην 2η!Τερμάτισε εν τέλη στην 4η θέση δείχνοντας για 1η φορά τις πραγματικές του ικανότητες, ακολούθησε μια 3η θέση στο GP Ευρώπης αυτή ήταν η πρώτη χρονιά που πάρα τις “τρικλοποδιές” του Warr νίκησε τον Elio de Angelis και τερμάτισε 13ος στο πρωτάθλημα.
Το 1984 έφτασε πολύ κοντά στην 1η του νίκη μετά από εκπληκτική προσπέραση στον Alain Prost στον Βρεγμένο GP Monaco όμως ένα λάθος τον οδήγησε με το πλάι στις μπαριέρες….Ο Peter Warr χαρακτηριστικά δήλωσε “Αυτος δεν πρόκειται να κερδίσει ποτέ αγώνα όσο εγώ έχω τρύπα…Στα οπίσθια μου” φυσικά αργότερα διαψεύστηκε όχι μια αλλά 31 φορες από τον Mansell
Στο GP του Dallas εκκινησε από την Pole(παρακάτω το βίντεο από ένα σημαντικό μέρος του αγώνα
Στον αγώνα παρέμεινε πρώτος για αρκετούς γύρους μέχρι το προσπέρασμα του Keke Rosberg με Williams όμως μετά από πολλά προβλήματα στον αγώνα και μετά από πρόβλημα (στον τελευταίο γύρο) στην μετάδοση τον ανάγκασαν να σπρώξει το μονοθέσιο. Ο τερματισμός τον βρίσκει λιπόθυμο στην 6η θέση.
Το 1985 ανοίγει για 1η φορά το κεφάλαιο της Williams, ομάδας που του έδωσε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει και που συνδέθηκε άρρηκτα με τις επιτυχίες του.
Εκεί συνάντησε ένα άλλο διάσημο μουστάκι με αντίστοιχο οδηγικό στυλ, τον πρωταθλητή του 1982 Keke Rosberg τον οποίο ο Mansell θεώρησε ως τον καλύτερο team mate που είχε.
Η σεζόν όμως ήταν μέτρια για ομάδα και οδηγούς μέχρι τους τελευταίους αγώνες όπου έκανε τον ταχύτερο γύρο στο Ιταλικό GP πήρε 2η θέση στο Βέλγιο ενώ κέρδισε τις 2 πρώτες σερί νίκες του στο Ευρωπαϊκό GP(Brands Hatch)Και GP Νοτίου Αφρικής τελειώνοντας με δυναμικό τρόπο την σεζόν στην 6η θέση της βαθμολογίας….
Το 1986 με νέο team mate τον ήδη 2 φορές Παγκόσμιο πρωταθλητή Nelson Piquet δημιουργήθηκε ένα δυναμικό και συνάμα πολεμικό κλίμα μεταξύ των 2 για 2 χρόνια…
Οι δηλώσεις του Piquet μόνο την κατάσταση δεν βοήθησαν καθώς αποκάλεσε τον ίδιο τον Mansell “ηλίθιο” και την γυναίκα του “άσχημη” (με την γυναίκα του ο Nigel παραμένουν μαζί για πάνω από 40 χρόνια ενώ έχουν 2 γιους…τον Leo και τον Greg).
Ο Βρετανός δεν απάντησε στις προσβολές του και μίλησε μόνο στην πίστα
Επιστρέφοντας στο αγωνιστικό κομμάτι ο κινητήρας της Honda ήταν πια ο κορυφαίος.
Αλλά το τραγικό ατύχημα του ιδιοκτητη της Williams Sir Frank Williams το οποίο άφησε απο τοτε μόνιμη παράλυση,επηρέασε ακόμα περισσότερο το πολεμικό κλήμα μεταξύ Mansell-Piquet ακόμα και με την επιστροφή του Sir Frank στο GP του Silverstone λίγους μήνες μετά.
Η ταχύτητα του Mansell ξάφνιασε τον Piquet έτσι ο Βραζιλιάνος βρήκε τρόπο να κερδίσει τον μουστάκια σε 3 gp(Γερμανία,Ουγγαρία,Μονζα) ποιος ήταν αυτός;
Ανακάλυψε ρυθμίσεις οι οποίες του έδιναν πλεονέκτημα και τις απέκρυψε από τον Mansell ο οποίος ναι μεν δεν κατηγόρησε αμεσα την τακτική του Piquet αλλά έριξε την ευθύνη στους μηχανικούς για αδιαφάνεια.
Ο Nigel παρ’όλα αυτά έφτασε πολύ κοντά στον τίτλο με 5 νίκες(Βέλγιο, Καναδά, Γαλλία, Βρετανία, Πορτογαλία) έναντι τεσσάρων των Prost και Piquet.
Έφτασε ως φαβορί στην Αδελαιδα και του αρκούσε μόνο μια 3η θέση για να στεφθεί πρωταθλητής όμως στον 63ο από τους συνολικά 82 το ελαστικό του εξερράγη και οδηγήθηκε άδοξα σε εγκατάλειψη και απώλεια του τίτλου.
Αυτό που θα μπορούσε να κάνει ο Mansell ήταν να μην προσπαθήσει να συγκρατήσει το μονοθέσιο στο μέσο της ευθείας ρίχνοντας το απλα με λιγότερα χλμ στον τοίχο βγάζοντας την κόκκινη σημαία διακόπτοντας τον αγώνα, κατοχυρώνοντας έτσι την 3η θέση και φυσικά τον τίτλο.
Όμως δεν το έκανε προτίμησε να σταματήσει το μονοθέσιο του μετά το τέλος της ευθείας σε ασφαλή σημείο.
Ο τίτλος πήγε στον Alain Prost με 72 βαθμούς έναντι 70 του Mansell και 69 του Piquet
Η έντιμη αυτή κίνηση δεν πέρασε απαρατήρητη και ανακηρύχθηκε ως “προσωπικότητα της χρονιάς σε όλα τα σπορ”
Το 1987 συνέχισε δυναμικά για τον Nigel
Στους 14 αγώνες που σε σύνολο 16 λόγω τραυματισμού στο Ιαπωνικό GP κέρδισε 6 αγώνες και 8 pole Position!!
Ήταν ο πολυνίκης οδηγός της σεζόν αλλά παραδόξως όχι ο πρωταθλητής.
Η αρχή έγινε με 2 νίκες σε Imola και Γαλλία στο Βρετανικό GP Και το Silverstone στον αγώνα έμεινε 2ος και 28 sec πίσω από τον συμπαίκτη του Nelson Piquet όμως με 20 γύρους να απομένουν ξεκίνησε μια επική αντεπίθεση και τον προσπέρασε 2 γύρους πριν το τέλος και πήρε την νίκη.
Ίσως η καλύτερη οδήγηση της ζωής του
Ακολούθησαν άλλες 3 νίκες σε Αυστρία,Ισπανία και Μεξικό
Στο κρίσιμο για τον Βρετανό Βελγικό GP και ενώ βρισκόταν σε μάχη για την 1η θέση με τον Ayrton Senna είχαν επαφή που τους οδήγησε σε εγκατάλειψη κάτι που έκανε έξαλλο τον Mansell πιάνοντας τον Senna από τον γιακά της φόρμας του.
Φτάνοντας στο Ιαπωνικό GP έχασε κάθε ελπίδα για τον τίτλο μετά από ατύχημα και τον τραυματισμό του στις δοκιμές.
Ο τίτλος πήγε στον Nelson Piquet ο οποίος κέρδισε μόλις 3 αγώνες και 73 βαθμούς έναντι 6 του Nigel Mansell και 61 βαθμούς!!
Ο Nelson Piquet εκμεταλλευόμενος λάθη και ατυχίες του Nigel του έφταναν αρκετές δεύτερες θέσεις και παρουσίες στο βάθρο πίσω από τον αντίπαλο του για να πάρει τον τίτλο
Η εμφανή διαφορά στην απόλυτη ταχύτητα μεταξύ Piquet και Mansell οδήγησε τον Βραζιλιάνο 3φορές πρωταθλητή σε δήλωση ας το πούμε μετάνοιας.
“Τελικά νίκησε η τύχη την κουταμάρα”
Το 1988 ξεκίνησε με τον Piquet να φεύγει για την Lotus και την Honda να φεύγει από την Williams για λογαριασμό της McLaren.
O Nigel σε μια μεταβατική χρονιά για την Williams έμεινε να αγωνίζεται με τους αδύναμους ατμοσφαιρικούς κινητήρες Judd με συμπαίκτη τον Ricardo Patrese o Βρετανός είχε μια απογοητευτική σεζόν με μόλις 2 τερματισμούς στους 16 αγώνες όπου και τερμάτισε 2ος σε Βρετανία και Ισπανία
Ο απογοητευμένος Mansell αποχώρησε στο τέλος της σεζόν για να ενταχθεί στην Ferrari για το 1989, είχε την τιμή να είναι η τελευταία προσωπική επιλογή του θρυλικού Enzo Ferrari πριν πεθαίνει το 1988.
Οι Ιταλοί πολύ σύντομα τον αγάπησαν και του έδωσαν την ονομασία Il leone(Το λιοντάρι) λόγω του οδηγικου του στυλ και της μαχητικότητας του!
Συμπαίκτης του ήταν ο Αυστριακός Gerhard Berger
Η σεζόν ξεκίνησε με την Ferrari να εισάγει το πρώτο ημιαυτοματο κιβώτιο και τον Mansell κόντρα στις προβλέψεις (οι McLaren-Honda φάνταζαν ξανά φαβορί) κέρδισε τον 1ο αγώνα της σεζόν στο Βραζιλιάνικο GP νίκη την οποία όπως είπε ευχαριστήθηκε πολύ
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη με αρκετά μηχανικά προβλήματα (4 από κιβώτιο ταχυτήτων) μια εγκατάλειψη ήρθε από δικό του λάθος ενώ ακυρώθηκε στον Καναδά και αποκλείστηκε με μαύρη σημαία στο πορτογαλικό GP για όπισθεν στα pit και ταυτόχρονα πήρε ποινή απαγόρευσης συμμετοχής στο Ισπανικό GP.
Στο Ουγγρικό GP πρόσθεσε μια ακόμα σπουδαία παράσταση στο παλμαρέ του. Εκκίνησε από την 12η θέση κατά την διάρκεια του αγώνα αναρριχήθηκε στην 2η θέση και μετά από επική μανούβρα-προσπεραση στον Ayrton Senna πήρε την νίκη….
Ολοκλήρωσε την σεζόν στην 4η θέση με 2 νίκες.
Το 1990 τον βρίσκει αντιμέτωπο με τον 3φορές πρωταθλητή Alain Prost όπου ήρθε στην Ferrari μετά το αβάσταχτο για εκείνον κλίμα με τον Ayrton Senna στην McLaren.
Ο Γάλλος κέρδισε αμέσως την εκτίμηση της Ferrari πείθοντας τους να στήσουν την ομάδα γύρω του αφήνοντας τον Mansell σε 2η μοίρα..
Έτσι ξεκίνησε μια δύσκολη ψυχολογικά σεζόν για το ” Βρετανικό Λιοντάρι”
Με 9 εγκαταλείψεις σε 16 αγώνες έκαναν την σεζόν καταθλιπτική για τον Nigel,μέσα σε αυτους Τους Αγώνες μπορούσε να κερδίσει σε Γαλλία , Silverstone και Suzuka αλλλα δυστυχως εγκατέλειψε με πρόβλημα στο κιβώτιο,και ο Alain Prost ήταν εκεί για να το εκμεταλλευτεί κερδιζοντας τους 2 εξ αυτών …Ο Γάλλος κέρδισε συνολικά 5 αγώνες και διεκδίκησε το πρωτάθλημα χάνοντας το από τον Ayrton Senna
Τα μόνα θετικά της σεζόν του Mansell ήταν η νίκη του στο Πορτογαλικό GP μπροστά από τον Prost και οι 3 pole Position!
To “Βρετανικό Λιοντάρι” απογοητευμένο ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το σπορ.
Ευτυχώς για τον ίδιο, την F1 Και τους οπαδούς του(Mansellmania) η Williams του έκανε πρόταση έτσι αναιρέθηκε η αποχώρηση του όμως για να γίνει αυτό ο Mansell ως σεβαστό όνομα πια στον κόσμο των αγώνων έστειλε γραπτή επιστολή στον Frank Williams όπου απαίτησε να έχει status no1 στην ομάδα,
Ο Frank στις αρχικές διαπραγματεύσεις του απάντησε “αδύνατον”
Ο ίδιος απάντησε εκ νέου ότι και πάλι είναι πολύ ευτυχής να κρεμάσει τα γάντια του .
Έτσι το αδύνατον μετατράπηκε σε δυνατόν καθώς ο Frank Williams πίστευε στην αξία του.
Αυτή λοιπόν ήταν η δύσκολη αρχή μια πετυχημένης 2ετιας με συμπαίκτη ξανά τον Ricardo Patrese μετά το 1988!
Δύσκολη αρχή η οποία αφορά σαφώς και ένα μέρος της σεζόν του 1991 καθώς στους πρώτους 3 αγώνες εγκατέλειψε ο Nigel από πρόβλημα στο νέο ημιαυτοματο κιβώτιο ταχυτήτων και ο άμεσος αντίπαλος του Ayrton Senna κέρδισε και τα 3 GP
Ο Βρετανός στο 4ο Grand Prix της σεζόν στο Monaco ήρθε 2ος πίσω από τον Ayrton Senna ο οποίος είχε αυξήσει πια το προβάδισμα του για τον τίτλο
GP Καναδάς 5ος αγώνας της σεζόν και ο Nigel πήγαινε για μια σίγουρη νίκη μέχρι τον τελευταίο γύρο όταν δραματικά εμφανίστηκε ένα νέο πρόβλημα στο κιβώτιο η Williams-Renault επιβράδυνε απότομα έτσι ο Βρετανός αργά και βασανιστικά έφτασε το μονοθέσιο στον τερματισμό(6ος) για την ιστορία η νίκη πήγε στα χέρια του έκπληκτου Nelson Piquet της Benetton.
Μετά την 2η θέση στο Μεξικάνικο GP πίσω από τον συμπαίκτη του Ricardo Patrese έκανε μια πολύ δυνατή αντεπίθεση για να αναβιώσει τις ελπίδες του για τον τίτλο, κερδίζοντας 3 σερί νίκες σε Γαλλία,Αγγλία,Γερμανία.
Μάλιστα στο Βρετανικό GP στο Silverstone με νικητή τον Mansell σε ένα ιστορικό στιγμιότυπο για την ευγένεια στον χώρο τον αγώνων δείχνει τον ίδιο να μεταφέρει τον αντίπαλο του Ayrton Senna μέχρι τα pit αφού προηγουμένως έμεινε με την δική του McLaren στον τελευταίο γύρο.
3 μέρες πριν τον αγώνα οι αστυνομικοί σταμάτησαν τον Ayrton Senna για υπερβολική ταχύτητα και τον ρώτησαν “What do you think you are sir?Mansell? Και εκείνος απάντησε “No! My name is Ayrton Senna!”.
Για τον Βρετανό ακολούθησαν άλλες 2 νίκες σε Ιταλία και Ισπανία μάλιστα στο Ισπανικό GP είχε έντονη μάχη ρόδα ρόδα με τον Senna όπου δεν υποχωρούσε κανείς τους όμως υπήρχε σεβασμός μεταξύ τους
Ο Nigel Mansell μετά από χρόνια είπε ότι με τον Ayrton πέρα από αντίπαλοι “στην πραγματικότητα ήμασταν αρκετά παρόμοιοι αλλα διαφέραμε στο πως τα καταφέραμε ”
Η σεζόν βρίσκει τον Nigel Mansell στην 2η θέση για 3η φορά όμως…το 1992 ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Η αρχή έγινε με τον ίδιο στα 39 του χρόνια να βελτιώνει την φυσική του κατάσταση κομμάτι στο οποίο “πονούσε” πάντα και ήταν μείον του.
Οι ατέλειωτες ώρες στο γυμναστήριο τον έκαναν να ξεκινήσει την σεζόν με τις καλύτερες προϋποθέσεις,να σημειωθεί όμως ότι υπήρξε και ένα πολυ σοβαρό εμπόδιο της τελευταίας στιγμής ….ένα σπασμένο πόδι,όμως δεν μπορούσαν ούτε μερικά σπασμένα κόκαλα να τον σταματήσουν,ειδικα απο την στιγμή που αν έκανε εγχείριση θα έπρεπε να χάσει ένα μεγάλο μέρος της σεζόν ετσι “έσφιξε τα δόντια” και αγωνίσθηκε. Αυτή την κατάσταση την έκανε γνωστή 20 χρόνια μετά και συμπλήρωσε
“στο τέλος κάθε αγώνα ο κόσμος πίστευε ότι περπατούσα περίεργα νομίζοντας ότι κάνω κάποιο θέατρο για να τραβήξω την προσοχή αλλά αυτό που δεν γνώριζαν ήταν ότι καθόμουν μετα μόνος μου σε ένα δωμάτιο και έκλαιγα από τους πόνους” “Ομως αυτή ήταν η ευκαιρία της ζωής μου δεν μπορούσα να την χάσω”
Επίσης εφάρμοσε για πρώτη φορά στην καριέρα του τα “παιχνίδια μυαλού” που του εφάρμοσαν οι Prost και Piquet στο παρελθόν αυτή την φορά με αντίπαλο τον Teammate του Ricardo Patrese.
Έχοντας καταλάβει στο 100% τον τρόπο οδήγησης με τις νέες ενεργητικές αναρτήσεις της FW14b μπορούσε να αξιοποιήσει το μονοθέσιο,Αυτό από μόνο του ήταν ένα τεράστιο πλεονέκτημα,την στιγμή που ο Patrese δεν μπόρεσε από την αρχή με την οδήγηση του να βρει τα όρια του.
Έτσι στις συνεδρίες της ομάδας πριν απο Κάθε GP που υπήρχε ανταλλαγή πληροφοριών ο Mansell με τον μηχανικό του φρόντιζαν να μην αποκαλύπτουν στα υπόλοιπα μέλη συμπεριλαμβανομένου του Patrese την “χρυσή τομή”
Ο Ιταλός ναι μεν δεν μπορούσε συνολικά να φτάσει τις επιδόσεις του Mansell την προηγούμενη σεζόν όμως μπορούσε να γίνει “πονοκέφαλος” κατά περιστάσεις ,με αυτόν τον τρόπο λοιπόν αποκλειστηκε και αυτή η πιθανότητα.
Ο Patrese δεν απείλησε πουθενά με τον Mansell να τον κερδίζει με 1 και μερικές φορες 1.5 ολόκληρο δευτερολεπτο στον γύρο…για την f1 δηλαδή ένας αιώνας
Μάλιστα στην Monza ο Patrick Head του είπε
“Nigel Πώς στο καλό μπορείς και κερδίζεις τόσο χρόνο στο συγκείμενο κομμάτι της πίστας;”
Με αρκετούς πονους,δάκρυα αλλά και εξυπνάδα πήρε αυτόν τον τίτλο που τόσο άξιζε και με τόσο συντριπτικό τρόπο που δεν άφησε αμφιβολίες σε κανέναν.
Το “όπλο” του η θρυλική Williams-Renault FW14B έκανε 10 εκπληκτικές νίκες 9 με το “λιοντάρι” σε Νότια Αφρική, Μεξικό, Βραζιλία, Άγιο Μαρίνο, Ισπανία, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Πορτογαλία ρεκόρ νικών που ξεπεράστηκε από τον Michael Schumacher το 2002 και φυσικά το ρεκόρ των 14 Pole Position σε 16 αγώνες!!! Ρεκόρ που ξεπεράστηκε από τον Sebastian Vettel το 2011 με 15 pole σε 19 αγώνες!
Συνολικά συγκέντρωσε 109 βαθμούς έναντι 55 βαθμών του δεύτερου Ricardo Patrese ενώ οι Michael Schumacher και Ayrton Senna είχαν 53 και 50 βαθμούς αντίστοιχα
Πέρα από τις νίκες υπήρχαν και μερικές άλλες στιγμές που δεν κέρδισε όμως έμειναν αξιομνημόνευτες
Στο GP του Monaco μετά από 5 συνεχόμενες νίκες στους 5 πρώτους αγώνες εκκίνησε για άλλη μια φορά από την pole έφυγε μπροστά 30 sec από τον Ayrton Senna όμως 7 γύρους αντιμετώπισε πρόβλημα με το μπουλόνι ενός τροχού του έτσι έκανε ένα αναγκαστικό pit stop… βγήκε 6 sec πίσω από τον Senna όμως μέσα σε 2 γύρους κάλυψε την διαφορά!!!
Στους τελευταίους 4 γύρους προσπάθησε να επιτεθεί στον Ayrton Senna με κάθε τρόπο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα, όμως η επική άμυνα του Βραζιλιάνου στην επική επίθεση στους δρόμους του Πριγκιπάτου τον κράτησε 2ο πίσω του.
Τα αποτελέσματα αυτής της μάχης;
Στο βάθρο ανέβηκε ο εξουθενωμένος Senna όμως ο ακόμα πιο εξουθενωμένος αλλά και γηραιότερος Mansell δεν είχε δύναμη να ανέβει τα σκαλιά που οδηγούσαν στο βάθρο παρακολουθώντας την απονομή σε ημιλιπόθυμη κατάσταση με 2 άνδρες να τον συγκρατούν από την κατάρρευση!
Στιγμή σταθμός στην καριέρα του ήταν το Ουγγρικο gp.
Ήρθε 2ος πίσω από τον Ayrton Senna όμως εκεί ήταν η στιγμή που δικαιώσης καθώς εξασφαλίσε και μαθηματικά τον πρώτο και τελευταίο του τίτλο στην F1, 5 αγώνες πριν το τέλος του πρωταθλήματος!!
Ο Ayrton Senna στο Podium γύρισε στην πλευρά του Mansell και του είπε
“Nigel συγχαρητήρια τα κατάφερες,είσαι παγκόσμιος πρωταθλητής,δεν ειναι υπέροχο συναίσθημά;Τώρα μπορείς να με καταλάβεις γιατί μερικές φορές γίνομαι δύσκολος ως άνθρωπος,δεν θέλω να χάσω αυτό το συναίσθημα”
Στο Ιαπωνικό GP το “λιοντάρι” προηγούνταν για ένα μεγάλο μέρος του αγώνα αλλά άφησε τον Ricardo Patrese να τον προσπεράσει και να πάρει την νίκη…. ο Nigel ήταν 2ος εγκατέλειψε αργοτερα μετα από πρόβλημα στο κιβώτιο,αυτή ήταν η μόνη νίκη του Ιταλού μέσα στη σεζόν,μάλιστα μετά το τέλος του αγώνα ο Nigel τον περίμενε για να πανηγυρίσουν μαζί αυτή την νίκη.
Στο τελευταίο GP της σεζόν στην Αδελαϊδα ξεκίνησε ξανά από την pole και παρέμενε 1ος όμως ο Ayrton στην προσπάθεια του να τον προσπεράσει έπεσε πάνω του εγκαταλείποντας και οι 2 αμφότεροι.
Αυτό ήταν το τέλος της πιο επιτυχημένης σεζόν του Nigel Mansell ο αγαπημένος il leone μεσα απο κόπους πολλών ετών πήρε το στέμμα και έγινε ένας “Βασιλιάς” της F1
Το 1993 η Renault ήθελε διακαώς στην Williams τον Γάλλο Alain Prost και ο Nigel Mansell δεν ήταν διατεθειμένος να συνεργαστεί ξανά μαζί του έτσι αποχώρησε από την F1 όμως όχι για πάντα.
O ίδιος θέλοντας να κρατήσει χαμηλά τους τόνους δήλωσε ότι “Μέχρι και μια μαϊμού θα κέρδιζε με αυτό το μονοθέσιο.” όμως ξέρουμε καλά πως δεν ήταν έτσι.
Με τον ερχομο του Prost ο Mansell έχασε την ευκαιρία να κερδίσει τον 2ο σερί τίτλο του στην F1 όμως μια ενδιαφέρων σύγκριση μεταξύ των 2 ήταν ότι ο Nigel Mansell το 1992 κέρδισε 9 αγώνες 14 Pole Position και 108 βαθμούς… ενώ το 1993 ο Alain Prost κέρδισε 7 αγώνες 13 pole και 99 βαθμούς
Έτσι το “λιοντάρι” παίρνει την ηθική ικανοποίηση ότι τα κατάφερε με μεγαλύτερη δεινότητα από έναν εκ των βασικών αντιπάλων του
Το 1993 δέχτηκε την πρόταση του διάσημου ηθοποιού Paul Newman ώστε να συμμετέχει στην ομάδα του Newman/Haas Racing στο Αμερικανικό πρωτάθλημα μονοθεσίων C.A.R.T(σαφώς θα θυμάστε την ταινία driven του Sylvester Stallone) ο Nigel Mansell συνάντησε εκεί ως συμπαίκτη έναν παλιό γνώριμο του από το μακρινό 1980…τον Mario Andretti από τον οποίο έμαθε πολλά για την τεχνική της οδήγησης στις οβάλ πίστες.
Από την Αδελαιδα στην F1 το 1992 καρφί στο Surfers paradise του C.A.R.T το 1993 ή αλλιώς από Αυστραλία σε Αυστραλία
Ο Nigel έμαθε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα ήθελε ο Andretti και το απέδειξε ήδη με το καλημέρα σας στο Surfers Paradise με Pole νίκη και ταχύτερο γύρο με τον θρυλικό 2 φορες πρωταθλητή της F1 Emerson Fittipaldi 2ο!!
Δεν συμμετείχε στον 2ο αγώνα στο Phoenix λόγω τραυματισμού η επιστροφή του στο αμέσως επόμενο αγώνα τον βρήκε 3ο θέση που επανέλαβε και στον θρυλικό αγώνα Indianapolis 500 όπου έφτασε αρκετά κοντά στην νίκη…κέρδισε όμως σε Milwaukee,Michigan 500,New Hampshire και Nazareth speedway σε σύνολο 5 νικών και 7 pole Position κατέκτησε τον τίτλο με 191 βαθμούς αφήνοντας 2ο τον Emerson Fittipaldi με 3 νίκες και 183 βαθμούς
Έτσι καθώς ο Prost καθυστερούσε να εξασφαλίσει μαθηματικά τον τίτλο του πρωταθλητής στην F1 ο Mansell έμεινε για ένα χρονικό διάστημα κάτοχος των 2 μεγάλων τίτλων σε F1 και C.A.R.T παράλληλα ήταν ο πρώτος και τελευταίος οδηγός που πήρε τον τίτλο στην 1η του σεζόν… ήταν λοιπόν στην πιο επιτυχημένη φάση της καριέρας του στα 40 του χρόνια!!
Οι Αμερικανοί ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι μαζί του και με κάθε τρόπο επιδείκνυαν ότι τον “έκλεψαν” από την F1
Όμως το 1994 στην 2η του χρονιά στο Αμερικάνικο πρωτάθλημα δεν είχε καμία σχέση με την χρυσή διετία τίτλων προβλήματα απόδοσης του ίδιου και του μονοθέσιου το γενικό κακό κλήμα η κακή σχέση με τον Mario Andretti τα οποία φαινόταν έντονα στα ΜΜΕ.
Αυτό βέβαια ήταν καλό για το αφεντικό της F1 Bernie Ecclestone ο οποίος μετά τον θάνατο του τελευταίου εν ενεργεία πρωταθλητή Ayrton Senna πίσω από το τιμόνι της Williams-Renault την πρωτομαγιά στην Imola έψαχνε εναγωνίως τρόπους να ανεβάσει το ενδιαφέρον του κόσμου για το σπορ έτσι μεσολάβησε και ήρθε η συμφωνία μεταξύ Newman/Hass Racing και Williams.
ο Mansell επέστρεψε στην F1 μόνο για 4 αγώνες όταν και το επέτρεπαν οι υποχρεώσεις από το C.A.R.T με το ποσό των 900.000 λιρών ανά αγώνα την στιγμή που ο 1ος οδηγός της Williams και διεκδικητής του τίτλου Damon Hill έπαιρνε μόλις 300.000 για όλη την σεζόν!!
Η επιστροφή:
Γαλλικό GP ο Mansell ξεκίνησε από την 2η θέση πίσω από τον Damon Hill όμως ο Schumacher με Benneton πετάχτηκε εμπρός από τις Williams.
Στο 45ο γύρο ο Βρετανός εγκατέλειψε από πρόβλημα στα υδραυλικά ενώ βρισκόταν στην 3η θέση.
Ευρωπαϊκό GP Jerez: εκκίνησε από την 3η θέση μισό δευτερόλεπτο πίσω από τους Schumacher και Hill όμως τα διάφορα προβλήματα και εν τέλη η εγκατάλειψη μετά από τέτακε έβαλε τέλος σε έναν κακό αγώνα.
Ιαπωνικό GP: Ο Nigel εκκίνησε από την 4η θέση μισό δευτερόλεπτο πίσω από τον polenan Michael Schumacher και 1 δέκατο από τον Damon Hill θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος όπου έδωσε και μια μάχη για την 3η θέση με τον Jean Alesi της Ferrari.
Αυστραλιανό gp Αδελαϊδα: ο Nigel Mansell ξεκινούσε από την 1η θέση για 32η και τελευταία φορά, όμως ο στόχος της ομάδας του ήταν να μπλοκάρει τον 2ο Michael Schumacher προς όφελος του Damon Hill για να βοηθήσει τον Βρετανό. Δεν τα κατάφερε καθώς τον πέρασαν και οι 2 έτσι έγινε παρατηρητής της μάχης μεταξύ των 2 διεκδικητών όπου έληξε μεταξύ της σύγκρουσης των 2 με ευθύνη του Michael Schumacher με αποτέλεσμα να γίνει πρωταθλητής για 1η φορά στην καριέρα του ο Γερμανός πιλότος της Benetton.
Ο Nigel Mansell οδήγησε εύκολα τον υπόλοιπο αγώνα και πήρε την 31η και τελευταία νίκη της καριέρας του σε ηλικία 41 ετών.
Το 1995 ήταν υποψήφιος για την θέση στο 2ο κοκπιτ της Williams με τον David Coulthard όμως προτιμήθηκε ο Σκωτσέζος ως αρκετά νεώτερος.
Το κεφάλαιο Williams έκλεισε για τον ίδιο ως νικητής για 2η και τελευταία φορά όμως όχι το κεφάλαιο F1 ….όχι ακόμα
Η πρόταση της McLaren για την σεζόν του 1995 πλάι στον Mika Hakkinen ήταν αρκετά δελεαστική πόσο μάλλον από την στιγμή που η McLaren θα είχε στην πλάτη της για πρώτη φορά τους κινητήρες της Mercedes το βασικότερο μειονέκτημα ήταν ότι η ιδιοσυγκρασία του Mansell δεν ταίριαζε καθόλου με τον Ron Dennis επιπλέον ο ίδιος προτιμούσε για οδηγό του τον Michael Schumacher, όμως ο Βρετανός ήταν διακαή επιθυμία των χορηγών της ομάδας. Έτσι ξεκίνησε μια συνεργασία που από την αρχή ήταν άσχημη καθώς επίσης ο Nigel δεν χωρούσε στο στενό κόκπιτ της McLaren.
Έτσι για τους πρώτους 2 αγώνες τον αντικατέστησε ο Mark Blundell ώστε να επανασχεδιαστεί ένα μονοθέσιο στα μέτρα του πράγμα που έγινε στο GP της Imola όπου εκκίνησε ένατος 1.2 sec πίσω από τον έκτο Mika Hakkinen.
Στον αγώνα τερμάτισε μόλις δέκατος.
Το τελευταίο του GP ήταν στην Ισπανία όπου εκκίνησε 10ος όμως εγκατέλειψε μόλις 18ο γύρο με πρόβλημα στα υδραυλικά…μετά από αυτό αποχώρησε αμέσως από την McLaren Και την F1
κρέμασε τα γάντια του και ο αριθμός 5 που είχε στα 2 πρωταθλήματα του σε F1 Και C.A.RT πέρασε στην ιστορία, έτσι μετά από 15 ταραχώδη σεζόν έβαλε τέλος στην καριέρα του και ξύρισε για πάντα το μουστάκι του!
Παρόλο που σταμάτησε τους αγώνες σε επαγγελματικό επίπεδο,σε ηλικία 52 ετών συμμετείχε σε αγώνες βετεράνων στην σειρά Grand Prix Masters για μόλις 3 αγώνες την περίοδο 2005-2006 μαζί με με οδηγούς ονόματα όπως οι Emerson Fittipaldi,Jacques Laffite,Rene Arnoux,Patrick Tambay,Ricardo Patrese,Eddie Cheever,Cristian Danner..
Kέρδισε τον 1ο αγώνα που είχε διεξαχθεί στην Νότια Αφρική το 2005 μετά από μαχη με τον Emerson Fittipaldi ενώ κέρδισε και στο Κατάρ το 2006 μετά από μαχη με τον Cristian Danner ενώ εγκατέλειψε στον τελευταίο αγώνα όπου και κέρδισε ο Eddie Cheever…
Ο Nigel Mansell για φορολογικους λόγους την περίοδο 1980-1995 υπηρέτησε δωρεάν ως αστυνομικός στην Νήσο του Μαν.
Τώρα ζει μια πολύ καλή ζωή με την γυναίκα του Rosanne ενώ για αρκετά χρόνια επέβλεπε τις αγωνιστικές καριέρες των γιων του Greg και Leo
Ο ίδιος ανέφερε για την καριέρα του ότι “Είχα μερίδιο ευθύνης για τους πόνους και τις απογοητεύσεις μου όμως πήρα και μεγάλη ικανοποίηση οδηγώντας πάντα όσο σκληρά ήξερα”
Διαβάστε όλα τα νέα της Formula 1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, Youtube και Twitter.
