Το χρονικό των πρώτων 367 ημερών του Kimi Raikkonen στη F1: το τεστ από το πουθενά, οι ενστάσεις Red Bull-FIA, και ο πόλεμος μεταξύ Ferrari-McLaren για την υπογραφή του…
Espoo, Αύγουστος 2000: ήταν ένα δροσερό καλοκαιρινό απόγευμα στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Φιλανδίας όταν ένας νεαρός οδηγός ονόματι Kimi Raikkonen δέχτηκε τηλεφώνημα από τους manager του, Dave και Steve Robertson. Το περιεχόμενο του ήταν απλό: ο Kimi είχε προσκληθεί από τον Peter Sauber να λάβει μέρος στο επικείμενο test της ομάδας του στο Mugello της Ιταλίας, το οποίο θα ήταν και η πρώτη γεύση του από μονοθέσια Formula 1.
Το παράξενο της υπόθεσης ήταν κυρίως η απειρία του Φιλανδού, ο οποίος είχε μόλις…23 συμμετοχές σε αγώνες μονοθεσίων, με τις πιο πρόσφατες εξ’ αυτών να γίνονται στη Formula Renault, 3 βαθμίδες κάτω από την F1. Παρόλα αυτά, η εξαιρετική του εμφάνιση εκείνη την σεζόν έκαναν το δίδυμο πατέρα-υιού Robertson να «πιάσει» τον Sauber το ίδιο καλοκαίρι και να του προτείνουν να δοκιμαστεί σε μονοθέσιο Formula 1 – αλλιώς του είπαν κοφτά πως «την επόμενη φορά που θα ακούσεις το όνομά του, κάποιος από τους μεγάλους θα τον έχει ήδη κάνει δικό του».
Ο πολύπειρος Sauber πείστηκε, παρά το όχι αμελητέο κόστος μιας τέτοιας δοκιμής ακόμα και σε εποχές παχιών αγελάδων όπως η αρχή των 00’s, έχοντας όμως στο νου του και την «απειλή» των Robertsons. Συνεπώς όλες οι διαδικασίες έγιναν υπό άκρα μυστικότητα, σε σημείο που ακόμα και σε συζητήσεις εντός ομάδας ο Φιλανδός είχε το προσωνύμιο «Εσκιμώος», με την πραγματική ταυτότητά του να κρατείται μυστική στο σύνολο σχεδόν του οργανισμού.
Ευτυχώς για τη Sauber, οι Ferrari και McLaren συμμετείχαν επίσης στο ίδιο test και απολύτως φυσιολογικά μονοπώλησαν το ενδιαφέρον, με την παρουσία του Raikkonen να περνάει στα ψιλά για τα media – αλλά όχι για τους παρόντες, καθώς ο Φιλανδός κατάφερε μόλις την δεύτερη μέρα να ξεπεράσει τον χρόνο του οδηγού της Sauber Pedro Diniz, ωθώντας ακόμα και τον Michael Schumacher να αναφερθεί με τα καλύτερα λόγια για τον άγνωστο ακόμη οδηγό.
Μπορεί η ταχύτητα του Kimi να ήταν αδιαμφισβήτητη, αλλά επίσης αδιαμφισβήτητο ήταν και το χαμηλό (για την F1) επίπεδο της φυσικής του κατάστασης, με το πρόγραμμα της Sauber να μην του επιτρέπει να κάνει πάνω από 3 συνεχόμενους γρήγορους γύρους και στο ενδιάμεσο να υπάρχει μεγάλο διάλειμμα στο οποίο θα ξεκουραζόταν. Η αρχική σκέψη του team manager Jacky Eeckelaert ήταν να τον αφήσουν να «ψηθεί» ένα χρόνο σε μια εκ των Formula 3/3000 διατελώντας ταυτόχρονα δοκιμαστής της Sauber, αλλά η εικόνα του παραήταν καλή – και για αυτό διεξήχθη ένα ακόμα test στις 28 Σεπτεμβρίου, μόνο που αυτή τη φορά αντίπαλος ήταν ο Enrique Bernoldi, «παιδί» του παλιού οδηγού Helmut Marko, νυν δοκιμαστής της Sauber και μελλοντικός οδηγός της…
…σύμφωνα με τον ιδρυτή της Red Bull, Dietrich Mateschitz: με την Red Bull Racing να απέχει καμιά πενταετία ακόμη, η παρουσία του γνωστότερου ενεργειακού ποτού στο grid επιτυγχανόταν μέσω της Sauber, στην οποία μάλιστα είχε και μετοχές. Με τον επίσης νεαρό Nick Heidfeld (προερχόμενο από τα «φυτώρια» της McLaren) να έχει από καιρό «κλειδώσει» την μια θέση, ο Αυστριακός είχε κάνει σαφές πως θα ήθελε να δει έναν οδηγό της επιλογής του στην άλλη πλευρά του γκαράζ, με τον Bernoldi να είναι η καλύτερη επιλογή.
Η λογική του Mateschitz ήταν πολύ απλή: με το ποσοστό των μετοχών του να αγγίζει το 63% – αλλά τον Sauber να παίρνει τις αποφάσεις – ο Αυστριακός μεγιστάνας ήθελε να έχει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στη διαχείριση της ομάδας και κυρίως εγγυημένη θέση για τους οδηγούς μικρότερων κατηγοριών τους οποίους υποστήριζε. Βέβαια, ο 22χρονος Bernoldi δεν είχε σε καμία περίπτωση ούτε την τωρινή αλλά ούτε και την μελλοντική ικανότητα του Raikkonen, και για αυτό ίσως ο Sauber (όντας ξεκάθαρα υπέρ του Kimi) οργάνωσε το παραπάνω test ως shootout, με τον ταχύτερο οδηγό να παίρνει και τη θέση.
Δυστυχώς για τον Mateschitz, το χρονόμετρο έδειχνε πως ο Raikkonen ήταν καλύτερος – και αφού πρώτα κατάφερε να βρει θέση για τον προστατευόμενό του στην Arrows, ο ιδιοκτήτης της Red Bull ανακοίνωσε πως θα απέσυρε τη χορηγία του αλλά και θα πουλούσε τις μετοχές του στο τέλος της σεζόν.
(Μπορεί τελικά η Red Bull να πούλησε τις μετοχές της, αλλά παρέμεινε χορηγός της Sauber για αρκετά χρόνια ακόμη. Δεν είναι τυχαίο όμως πως την αμέσως επόμενη σεζόν δημιουργήθηκε η Red Bull Junior Team, μια οργανωμένη προσπάθεια εύρεσης και ανάδειξης ταλαντούχων οδηγών – μάλλον η «απόρριψη» της Sauber ήταν η πρώτη ένδειξη πως άμα ο Mateschitz ήθελε να μεγαλώσει την παρουσία του στο σπορ, θα έπρεπε να δημιουργήσει μια δική του ομάδα.)
Εκείνη τη στιγμή πάντως υπήρχαν μεγαλύτερα προβλήματα για τον Peter Sauber, αφού τις πρώτες «διαρροές» περί επιλογής του Raikkonen γρήγορα ακολούθησαν ρεπορτάζ από πηγές εντός της FIA, τα οποία ανέφεραν πως δεν επρόκειτο να του δοθεί superlicence, γεγονός που απέρριπτε ουσιαστικά κάθε σκέψη για είσοδό του στο σπορ.
Ο λόγος ήταν απλός: μπορεί ο 21χρονος να είχε κερδίσει την Formula Renault, αλλά δεν ήταν ούτε στη F3000 ούτε στη F3, διοργανώσεις ακριβώς κάτω από το επίπεδο της F1 στις οποίες συνήθως οι ευέλπιδες οδηγοί έκαναν το «αγροτικό» τους. Συνεπώς, έπρεπε να υπάρξει μια εξαίρεση για τον Kimi, ακριβώς όπως έγινε και ένα χρόνο πριν με τον Jenson Button.
Ο Raikkonen είχε τους ίδιους μάνατζερ με τον μελλοντικό πρωταθλητή του 2009, ενώ μοιραζόντουσαν και τη…χλεύη μερικών: ο Jacques Villeneuve είχε χαρακτηρίσει και τους δύο ως «ανέτοιμους να οδηγήσουν», ενώ για τον πρώτο ακόμα και ο πρόεδρος της FIA Max Mosley πήρε θέση, επίσης εκφράζοντας την αντίθεσή του στην είσοδο του Φιλανδού στο σπορ τόσο νωρίς.
Δυστυχώς, οι ομοιότητες τελείωναν εκεί, με τον Jenson να έχει πέρα από το ασφαλές περιβάλλον της Williams και την απεριόριστη εύνοια του Βρετανικού τύπου, ο οποίος από νωρίς τον είχε περιβάλλει με εκφράσεις όπως «ο νέος Senna» – εν αντιθέσει με τον Kimi, ο οποίος πέρα από τα καλά λόγια του Schumacher δεν είχε κάποια άλλη βοήθεια.
Η στάση των φίλων του σπορ επίσης δεν ήταν υπέρ του, αφού τα πικρόχολα σχόλια για «την εμπειρία του από το Super Mario Kart» αναμειγνύονταν με δυσοίωνες προβλέψεις όπως «άμα οδηγοί μπαίνουν πλέον στην F1 με μία-δύο σεζόν σε μονοθέσια, τι τους εμποδίζει από το να τους παίρνουν κατευθείαν από τα kart;»
7 Δεκεμβρίου 2000, Jerez: τελικά – παρά το εχθρικό προς αυτόν κλίμα – ο Kimi Raikkonen μπήκε στο grid της επόμενης σεζόν, γεγονός που έμαθε…μέσα στη πίστα κατά τη διάρκεια του πρώτου χειμερινού test της Sauber, όταν η FIA ανακοίνωσε πως σε απόφαση του (με 24 ψήφους υπέρ και μόνο τον Mosley κατά), το Συμβούλιό της ενέκρινε την χορήγηση προσωρινής superlicence διάρκειας τεσσάρων αγώνων στον Φιλανδό, με τις επιδόσεις του σε αυτό το διάστημα να καθορίζουν την περαιτέρω παραμονή του στο grid.
(Κάπου εδώ πέρα να σημειώσουμε πως αυτή η απόφαση δεν ήταν τελείως εκτός πραγματικότητας, καθώς οι τότε κανονισμοί έδιναν προσωρινή superlicence ούτως ή άλλως σε κάθε νέο οδηγό, αν και η συνήθης διάρκεια αυτής ήταν μια σεζόν και όχι τέσσερις μόλις αγώνες.)
Κυρίαρχο ρόλο στην απόφαση αυτή έπαιξε το παράδειγμα του Jenson Button, ο οποίος όπως είπαμε πιο πάνω είχε κάνει φανερό σε όλους πως η εκτεταμένη εμπειρία σε μικρότερες κατηγορίες δεν ήταν πλέον προαπαιτούμενο για την είσοδο στη κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Robertsons χρησιμοποίησαν τον έτερο διάσημο πελάτη τους ως το καλύτερο παράδειγμα: αν ο επίσης άπειρος (αν και με μια σεζόν στη F3) Button μπόρεσε να σταθεί κανονικά σε μία μεγάλη ομάδα όπως η Williams, γιατί όχι και ο Kimi, ειδικά στην σαφώς χαμηλότερης κατηγορίας Sauber όπου οι απαιτήσεις ήταν μικρότερες;
Υπήρχαν όμως και άλλες μεταβλητές στο παιχνίδι: σύμφωνα με την Monisha Kalterborn, τότε νομική υπεύθυνη της ομάδας και μελλοντική team principal αυτής «μια ομάδα όχι και πολύ μακριά από εμάς γεωγραφικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποδοχή της άδειας από την ομοσπονδία».
Δεν χρειάζεται να ανοίξουμε το Google Maps για να βρούμε τον υπαίτιο: η Ferrari όχι μόνο ήταν επί χρόνια προμηθευτής κινητήρων της Ελβετικής ομάδας, αλλά είχε και παραδοσιακά στενούς δεσμούς με αυτή – δεν θα ήταν παράλογο ο Jean Todt να είχε ήδη «μαρκάρει» το όνομα του Raikkonen ως μελλοντικού οδηγού της Scuderia. Και πραγματικά, στα τέλη του καλοκαιριού (με τον Raikkonen να έχει ήδη 7 βαθμούς, δύο τέταρτες θέσεις και μια έκτη) είχαν ξεκινήσει τα ρεπορτάζ τα οποία μίλαγαν για ύπαρξη ενδιαφέροντος της Ferrari…
…αλλά κάποιος τους είχε προλάβει, αφού στο αεροπλάνο της επιστροφής από το Καναδικό GP, ο Raikkonen είχε για παρέα τον Mika Hakkinen, ο οποίος – έχοντας ήδη γνωρίσει τον Ron Dennis στον συμπατριώτη του στη διάρκεια του τριημέρου – προσπαθούσε να «ψήσει» τον Kimi για την προοπτική της McLaren, ξέροντας ήδη πως δεν θα έτρεχε την επόμενη σεζόν στο σπορ.
Παρά τις εξαγγελίες του Sauber για την ύπαρξη τριετούς συμβολαίου, είχε ήδη γίνει φανερό πως ο Raikkonen είχε μεγαλώσει επικίνδυνα για την εξαιρετική μεν (4η στο Κατασκευαστών) αλλά σταθερά στα πλαίσια του midfield δε Sauber-Petronas. Δεν ήταν μυστικό πως η μετακίνηση του Φιλανδού ήταν σίγουρη και το ζήτημα μεταφέρθηκε στην ομάδα για την οποία θα οδηγούσε: Ferrari ή McLaren;
Η Ferrari είχε δύο ατού και κατά τα φαινόμενα ήταν η επιλογή του ίδιου του Sauber, αφού ήταν διατεθειμένη όχι μόνο να δώσει «δανεικό» τον Raikkonen για κάποιο διάστημα στην ομάδα του, αλλά να κάνει και μία γενναία μείωση στο ποσό των £18.000.000 που απαιτούσε για την προμήθεια των κινητήρων της – ή για να είμαστε ακριβείς, την παροχή εξαρτημάτων με τα οποία (νόμιμα) η Petronas δημιουργούσε έναν παρόμοιο κινητήρα.
Η McLaren όμως είχε κάνει ήδη την κίνηση ματ: παρά τα ρεπορτάζ τα οποία ανέφεραν πως ο Kimi θα είχε θέση δοκιμαστή αρχικά, ήταν ήδη γνωστό εντός McLaren πως ο Mika Hakkinen θα έκανε «διάλειμμα» για την επόμενη σεζόν, με τον Raikkonen να προορίζεται να τον αντικαταστήσει άμεσα. Η άμεση ένταξή του σε μεγάλη ομάδα παραήταν μεγάλο δέλεαρ για να το αρνηθεί ο Φιλανδός, και στις 14 Σεπτεμβρίου 2001 (367 μέρες μετά από την πρώτη του επαφή με μονοθέσια F1), ανακοινώθηκε επίσημα ως ο νέος οδηγός της McLaren Mercedes.
Ο Sauber «γλυκάθηκε» για να δώσει την συναίνεση του, με τα ασημί βέλη να προσφέρουν στην πρώην πλέον ομάδα του όχι μόνο τελευταίας τεχνολογίας φορτηγά αλλά και μια ολοκαίνουρια αεροσήραγγα – προς απογοήτευση του Alex Wurz, ο οποίος προ μηνών είχε δεχτεί…συγχαρητήρια από τον Martin Whitmarsh για την επικείμενη προαγωγή του στην McLaren, μέχρι που κατάλαβε λίγο καιρό μετά πως τελικά δεν πήρε την πολυπόθητη θέση.
(Και επειδή ο Ron Dennis ήταν ο…Ron Dennis, δεν θα μπορούσε παρά να αρχίσει τις μπηχτές, δηλώνοντας στην παρουσίαση του Φιλανδού πως «μια άλλη ομάδα ήθελε να αποκτήσει τις υπηρεσίες του Kimi, λέγοντας του πως θα καθόταν έναν ακόμη χρόνο στη Sauber και μετά θα ήταν ο #2 οδηγός αυτής. Προφανώς αυτό δεν άρεσε στον Kimi και για αυτό ήρθε σε εμάς, αφού ως γνωστόν δεν έχουμε ποτέ ρόλους #1 και #2 στα οδηγικά δίδυμά μας…»)
Κάπως έτσι, μέσα σε ένα χρόνο και…κάτι ψιλά, ο Iceman ανελίχθηκε από τη Formula Renault στη δεύτερη πιο ισχυρή ομάδα της Formula 1, παρά τις αντιρρήσεις πολλών – και για τα επόμενα 20 χρόνια, το grid θα κέρδιζε έναν από τους πιο ιδιαίτερους χαρακτήρες που είχε στη σύγχρονη ιστορία του…
Διαβάστε όλα τα νέα της F1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Tik Tok, Discord, Twitter.