Με 11 αγώνες να έχουν παρέλθει, οι Red Bull και Max Verstappen προηγούνται των Ferrari και Charles Leclerc κατά 56 και 38 βαθμούς αντίστοιχα, ωστόσο τα δύο στρατόπεδα παρουσιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες.
Είχαμε γράψει στις αρχές της σεζόν για την δυναμική των ομάδων, αλλά φυσικά και για τους τεχνικούς κανονισμούς και το budget cap (τα εν λόγω άρθρα θα τα βρείτε εδώ και εδώ), όπου αναφέραμε ότι για την Scuderia Ferrari και την όποια δυναμική της θα μιλήσουμε πιο μετά μέσα στην σεζόν.
Η ώρα αυτή λοιπόν έφτασε, και έχοντας πλέον δείγμα 11 αγώνων, μεταξύ των οποίων και sprint race, αλλά και όντας στα μισά της σεζόν, μία ανάσα πριν το καλοκαιρινό διάλλειμα, μπορούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια να γράψουμε όσα θα “ενοχλούσαν” ιδιαζόντως και θα αποτελούσαν αφορμή για σκληρή κριτική, εάν τα γράφαμε στην αρχή της χρονιάς.
Πρωτού, όμως, κρίνουμε την πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του αθλήματος, ας δούμε εν τάχει τον αντίπαλό της στο φετινό πρωτάθλημα, την ομάδα της Red Bull.
Red Bull – Βεληνεκές πρωταθλήτριας
Η πρωτοπόρος του πρωταθλήματος καταφέρνει με κάθε ευκαιρία να επιβεβαιώνει αυτό που λένε οι αριθμοί, ότι δηλαδή είναι η ομάδα που έχει/θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην υπόθεση πρωτάθλημα. Αρχικά, η ομάδα του Milton Keynes διαθέτει εξαιρετικό προσωπικό και σωστά άτομα σε νευραλγικές θέσεις. Adrian Newey (επικεφαλής σχεδιαστής), Christian Horner (επικεφαλής), Jonathan Wheatley (αθλητικός διευθυντής), Hannah Schmitz (επικεφαλής στρατηγικής) είναι ίσως οι 4 που κουβαλούν στις πλάτες του τις επιτυχίες της ομάδας, ο καθένας από το πόστο του εκπροσωπώντας το αντίστοιχο τμήμα.
Πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων, αν όχι τον κορυφαίο, αρχισχεδιαστών όλων των εποχών, τον καλύτερο επικεφαλής μετά τον Toto Wolff (ο οποίο αποτελεί το μέτρο σύγκρισης, όντας ο κορυφαίος στην θέση του), έναν εξαιρετικό αθλητικό διευθυντή που προσπαθεί πάντα να προωθεί και να προστατεύει τα συμφέροντα της ομάδας του και μόνο, αλλά και μία εκ των κορυφαίων επικεφαλής στρατηγικής, αν όχι η κορυφαία στο grid.
Επιπροσθέτως, η Red Bull έχει διακριτούς ρόλους ανάμεσα στους οδηγούς της, με τον πρωταθλητή Max Verstappen να είναι προφανώς ο #1, και τον Sergio Perez να είναι ο #2. Ωστόσο (και εδώ φαίνεται ξανά ότι ο Christian Horner είναι επικεφαλής κορυφαίου επιπέδου), η πρωτοπόρος του πρωταθλήματος δεν αφήνει τον #2 πιλότο της εκτεθειμένο στους δημοσιογράφους, με τον Christian Horner να προβαίνει διαρκώς σε δηλώσεις του τύπου “o Sergio είναι ακόμα στην διεκδίκηση του τίτλου”.
Team orders – Έτσι λειτουργεί σωστά μία ομάδα
Θα ρωτήσει κανείς: “Και γιατί είναι καλό να έχει μια ομάδα #1 και #2? Εγώ θεωρώ ότι πρέπει να είναι ελεύθεροι να παλεύουν μεταξύ τους.”
Πέρα από ουτοπική, η παραπάνω δήλωση στηρίζει μία εντελώς λανθασμένη λογική στο άθλημα και είναι αντίθετη στο πως πρέπει να λειτουργεί μία ομάδα. Αρχικά, η έννοια ομάδα προϋποθέτει ότι οι 2 πιλότοι δουλεύουν για την ομάδα, ότι η ομάδα είναι…ομάδα (τόσο απλό….). Το να παλεύουν επανειλημμένως για θέση δύο ομόσταυλοι είναι καταστροφικό, αφού κάνει το έργο του αντιπάλου ευκολότερο, προκαλεί αχρείαστη φθορά στα ελαστικά των δύο ομόσταυλων και δημιουργείται αχρείαστο ρίσκο σύγκρουσης των δύο.
Ωστόσο, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ιδανικά οι 2 ομόσταυλοι είναι προσεκτικοί, καθαροί και μπορούν να διαχειριστούν την όποια φθορά σε ελαστικά, κινητήρια μονάδα κλπ, πάλι, το σενάριο του “free to race” είναι λάθος για μία ομάδα. Ο λόγος είναι ότι σε περίπτωση που η ομάδα αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από αντίπαλο, τότε οι δύο ομόσταυλοι θα καταλήξουν απλά να στερούν βαθμούς ο ένας από τον άλλον, κάνοντας έτσι πολύ εύκολο το έργο του αντιπάλου, με αποτέλεσμα να χαθούν τα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών. Το free to race μπορεί να σταθεί μόνο όταν μία ομάδα είναι μόνη της, όπως η McLaren των Ayrton Senna και Alain Prost, ή η Mercedes των Nico Rosberg και Lewis Hamilton. Για τους παραπάνω λόγους (τους οποίους είχαμε εξηγήσει πιο αναλυτικά εδώ σε ένα παλιότερο άρθρο για τον Lewis Hamilton), τα team orders και οι διακριτοί ρόλοι μεταξύ οδηγών είναι η σωστή φόρμουλα για μία πρωταθληματική ομάδα.
Scuderia Ferrari – “Υπομονή”
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η Scuderia Ferrari, η θεωρητικά συν-διεκδικήτρια ομάδα των 2 πρωταθλημάτων. Τονίζεται το “θεωρητικά” διότι από την θεωρία στην πράξη υπάρχει ένα τεράστιο κενό. Τα βασικά στελέχη της Scuderia Ferrari στις αντίστοιχες θέσεις είναι οι Mattia Binotto (επικεφαλής), Iñaki Rueda (αθλητικός διευθυντής / υπεύθυνος στρατηγικής), Laurent Mekies (αγωνιστικός διευθυντής), Enrico Cardile (επικεφαλής του chassis). Ήδη από τις πρώτες του χρονιές είχαμε ασκήσει δριμύα κριτική στον Mattia Binotto και τους συνεργάτες που ο ίδιος έχει επιλέξει να έχει δίπλα του (μια και όποιον δεν ήθελε τον “έδιωξε”), ωστόσο φέτος, ήδη από τους πρώτους 3 – 4 αγώνες δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να στέψουν την Scuderia πρωταθλήτρια και να κατακρίνουν τους επικριτές του Mattia Binotto και της παρέας του.
Ferrari – Τι έχουμε δει ως τώρα
Η αλήθεια, λοιπόν, μετά από 11 αγώνες πρωταθλήματος (μαζί και δείγμα από sprint race) είναι ότι ο Max Verstappen έχει 38 βαθμούς παραπάνω από τον Charles Leclerc, η Red Bull έχει χρησιμοποιήσει 2 κινητήριες μονάδες σε κάθε πιλότο της, ενώ η Scuderia Ferrari έχει ήδη χρησιμοποιήσει 4 στον Charles Leclerc και 3 στον Carlos Sainz. Φυσικά η αξιοπιστία αν και το Α και το Ω είναι μόνο ένα κομμάτι της κινητήριας μονάδας. Το άλλο σημαντικό είναι η απόδοση, όπου εκεί έχουμε:
Τον Carlos Sainz στο Miami να μην μπορεί να απομακρυνθεί από τον Sergio Perez, παρότι ο Μεξικανός δεν μπορούσε να βάλει 8η ταχύτητα στο κιβώτιο. Τελικές ταχύτητες με πάνω από 20 χλμ/ω διαφορά, φυσικά προς όφελος της Red Bull, μεγαλύτερη αντοχή στην πίεση από την κινητήρια μονάδα της Red Bull, καλύτερη απόδοση επίσης και γενικά η προ τριετίας GP2 engine φαίνεται να μην “ιδρώνει” από το jet ignition και όλα εκείνα τα οποία διαβάζαμε ότι ετοιμάζει για φέτος ο Εnrico Gualtieri (επικεφαλής κινητήριας μονάδας της Scuderia Ferrari).
Όσον αφορά την στρατηγική, αποδεδειγμένα βλέπουμε ότι η Hannah Schmitz και η ομάδα της είναι ίσως η κορυφαία στο grid. Προσωπικά θεωρώ απολύτως περιττό να αιτιολογήσω γιατί η Red Bull έχει καλύτερη στρατηγική από την Ferrari και γιατί η Scuderia θυμίζει πιο πολύ ερασιτεχνική ομάδα παρά ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Σε τι μπορεί να γίνει σύγκριση των 2 ομάδων? Στην απόδοση του μονοθεσίου? Στην απόδοση του κινητήρα? Στις στρατηγικές? Στην ταχύτητα των pit stop? Όσον αφορά τα αμιγώς αγωνιστικά (απόδοση μονοθεσίου, στρατηγικές κλπ) την απάντηση μπορεί να την βρει ο καθένας μόνος του.
Τα “εξωαγωνιστικά”
Ας δούμε λοιπόν εξωαγωνιστικά πως συγκρίνονται οι 2 ομάδες. Από την μία είναι ο Christian Horner που προσπαθεί διαρκώς να “προστατέψει” τους πιλότους του και από την άλλη ο Mattia Binotto, ο οποίος συχνά πυκνά “εκθέτει” τους Charles Leclec και Carlos Sainz, είτε με δηλώσεις όπως συνήθιζε και στο παρελθόν (πχ όταν είχε δηλώσει ότι η ομάδα “έδωσε” την νίκη στον Sebastian Vettel, Singapore Grand Prix), είτε με “δημόσιες επιπλήξεις” (Silverstone 2022). Στην Red Bull υπάρχουν διακριτοί ρόλοι μεταξύ των οδηγών, ενώ στην Ferrari ακόμα ψάχνουν τι ρυθμό πρέπει να έχει ο Sainz στο Silverstone για να είναι “δίκαιο”……
Από την μία έχουμε τον κυνικό στις δηλώσεις και στην αντιμετώπισή του, αλλά φερρέγγυο Christian Horner, από την άλλη τον Mattia Binotto που το ένα σκ δηλώνει ότι θα έρθει μεγάλο πακέτο αναβαθμίσεων στην Imola και την Παρασκευή πριν τις ελεύθερες δοκιμές της Imola δηλώνει ότι “τελικά δεν φέραμε αναβαθμίσεις επειδή είδαμε στον προσομοιωτή ότι το μονοθέσιο θα είναι έτσι κι αλλιώς ανταγωνιστικό.” Για την ιστορία, στον συγκεκριμένο αγώνα o Max Verstappen κατέκτησε την pole position, κέρδισε το sprint race, κέρδισε τον αγώνα (με την Red Bull να κάνει το 1-2), έκανε τον ταχύτερο γύρο, ενώ ο Charles Leclerc ήταν εκτός βάθρου στην 6η θέση.
Scuderia Ferrari – Red Bull: Σύγκριση με άλλες κυριαρχίες
Θα πει κανείς: “μα δες που ήταν τόσα χρόνια και που είναι φέτος”. Αυτό το επιχείρημα θα έστεκε μόνο εάν μιλούσαμε για την Alpine, την Aston Martin ή την Alpha Tauri, ή εάν η ίδια η Scuderia Ferrari έλεγε ότι δεν υπάρχουν προσδοκίες για φέτος. Τόσο ο Charles Leclerc, όσο και ο Mattia Binotto διαλαλούσαν ότι φέτος “πάμε για νίκες και βάθρα”, “στόχος το πρωτάθλημα” και διάφορα άλλα με τέτοιο νόημα (ειδικά ο Mattia Binotto ήδη από το 2019 είχε πει ότι στόχος της ομάδας είναι να μπει στην νέα εποχή κανονισμών, δηλαδή το 2021, το οποίο ελέω COVID – 19, μετατέθηκε για το φετινό 2022, διεκδικώντας το πρωτάθλημα).
Ωστόσο, επειδή διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές είναι εύκολο να κατηγορηθούμε για εμπάθεια, ας κάνουμε μία σύγκριση των 2 ομάδων με άλλες μεγάλες κυριαρχίες, πρόσφατες και μη. Η Ferrari του M. Schumacher είχε οδηγούς με διακριτούς ρόλους, είχε σοβαρά στελέχη με “βαρύ” όνομα σε νευραλγικές θέσεις (Ross Brawn, Jean Todt κλπ), έπαιρνε σκληρές αποφάσεις, διόρθωνε τις αδυναμίες του μονοθεσίου, είχε σωστές στρατηγικές και pit stop και δεν είχε αιμορραγία στελεχών προς άλλες ομάδες. Η Mercedes του Toto Wolff είχε διακριτούς ρόλους στους οδηγούς της, από όταν άρχισε ο ανταγωνισμός από την Ferrari και μετά, ενώ πάντα ο Wolff προστάτευε τον V. Bottas προς τα έξω. Είχε σοβαρά στελέχη σε νευραλγικές θέσεις, διόρθωνε τις αδυναμίες της και καινοτομούσε στο μονοθέσιο, ενώ όχι μόνο δεν είχε αιμορραγία στελεχών, αλλά απορροφούσε και ότι καλό από τους αντιπάλους (James Allison και Lorenzo Sassi από την Ferrari πχ).
Συμπέρασμα
Αλήθεια ποιά ομάδα εκ των Red Bull και Ferrari θυμίζει τον τρόπο λειτουργίας των παραπάνω κυρίαρχων συνόλων (οι οποίες θα άξιζαν ξεχωριστό άρθρο – αφιέρωμα η καθεμία)? Όπως κάνω πάντα όταν ασκώ κριτική σε κάποια ομάδα ή πιλότο, θα ευχηθώ να έρθει η στιγμή που η Scuderia θα με διαψεύσει πανηγυρικά, όπως με διέψευσε πέρυση ο Max Verstappen μετά την κριτική μου στο πρόσωπό του για τα της Σαουδικής Αραβίας. Μέχρι τότε….υπομονή…….
Διαβάστε όλα τα νέα της Formula 1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Tik Tok, Discord και Twitter.
