Emerson Fittipaldi – ο πρώτος Βραζιλιάνος πρωταθλητής

Στο Sao Paulo της Βραζιλίας στις 12 Δεκεμβρίου το 1946 γεννήθηκε ο πρώτος Βραζιλιάνος πρωταθλητής της F1, ο άνθρωπος που έγινε η αιτία να μπει η Βραζιλία στον χάρτη και στην ιστορία της F1 και να εμπνεύσει πολύ πετυχημένους συνεχιστές του όπως ο Nelson Piquet και εν συνεχεία ο Ayrton Senna το όνομα αυτού Emerson Fittipaldi.

Το ντεμπούτο του στην F1 ήρθε το 1970 με την ομάδα την ομάδα του Colin Chapman την Lotus και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση του πρωταθλήματος του αποθανόντος Jochen Rindt μετά την πρώτη νίκη του στο Αμερικανικό GP.

Το 1971 δεν κύλισε καλά για την ομάδα της Lotus και τον Emerson Fittipaldi με αποτέλεσμα να ανέβει μόλις 3 φορές στο βάθρο.

Επέστρεψαν δυναμικά το 1972 και κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με τα μονοθέσια του Colin Chapman και την Lotus (72) με πέντε νίκες και 61 βαθμούς έναντι τεσσάρων νικών και 45 βαθμών του δεύτερου Jackie Stewart.

Κατόρθωμα το οποίο τον έκανε τον νεότερο πρωταθλητή στην ιστορία του σπορ σε ηλικία 25 ετών. Ρεκόρ το οποίο χρειάστηκαν 33 ολόκληρα χρόνια για να σπάσει από τον Fernando Alonso το 2005 στο Βραζιλιάνικο GP.

Την σεζόν του 1973 βγήκε δεύτερος στο πρωτάθλημα πίσω από τον Jackie Stewart με τρεις νίκες και 55 βαθμούς. Έχοντας κερδίσει και το GP της πατρίδας του, έναντι πέντε νικών και 71 βαθμών του Σκωτσέζου. Ενώ είχε ισχυρό ανταγωνισμό και από τον νέο teammate του, τον Σουηδό Ronnie Peterson ο οποίος τερμάτισε ακριβώς πίσω του στην βαθμολογία τρίτος με τέσσερις νίκες και 52 βαθμούς.

Τα συχνά μηχανικά προβλήματα ήταν φαινόμενο σε καθοριστικά αποτελέσματα και για τους δύο οδηγούς της Lotus. Ενώ κατακτήθηκε το πρωτάθλημα κατασκευαστών από την ομάδα.

Το 1974 η μετακίνηση του στην ομάδα της McLaren και οι τρεις νίκες μια εξ αυτών στο GP της πατρίδας του ήταν αρκετές σε συνδυασμό με σταθερούς τερματισμούς στο βάθρο για να χριστεί πρωταθλητής για δεύτερη και τελευταία φορά στην καριέρα του με 55 βαθμούς αφήνοντας μόλις τρεις βαθμούς πίσω του τον Ελβετό οδηγό της Ferrari Clay Regazzoni. Ενώ η McLaren κατέκτησε μαζί του το πρώτο πρωτάθλημα οδηγών-κατασκευαστών.

Το 1975 η McLaren και ο Fittipaldi δεν μπορούσαν να αντισταθούν στην άνοδο της Ferrari και του Lauda με τον Βραζιλιάνο να τερματίζει δεύτερος με δύο νίκες και 45 βαθμούς έναντι πέντε νικών και 64.5 βαθμών του Αυστριακού.

Η νίκη του στο Βρετανικό GP εκείνης της χρονιάς αποδείχτηκε και η τελευταία της ήδη πετυχημένης καριέρας του στην F1.

Η απόφαση σοκ και το ρίσκο να αφήσει την ομάδα της McLaren το 1976 για την ομάδα του αδερφού του Wilson την Fittipaldi Automotive με την χορηγία της copersucar δεν αποδείχτηκε καρποφόρα.

Καθώς τα πιο πετυχημένα αποτελέσματα του ήταν μόλις μίας δεύτερης θέσης στο Βραζιλιάνικο GP του 1978 και μια τρίτη θέση στο Αμερικανικό GP το 1980 χρονιά η οποία αποτέλεσε και η τελευταία του στην F1.

Το κεφάλαιο αγώνων όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα για τον ίδιο.

Το 1984 επέστρεψε και αγωνίστηκε στον θεσμό C.A.R.T(σημερινό IndyCar) για 12 χρόνια αρχικά με την ομάδα Patrick Racing με το σασί της March.

Εν συνεχεία με την Penske έγινε πρωταθλητής το 1989 με την Ομάδα PatrickRacing η όποια χρησιμοποίησε μονοθέσιο της ομάδας της Penske.

Tο 1990 μετακινήθηκε επίσημα στη ομάδα του Roger Penske στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1996. Ενώ κέρδισε το θρυλικό αγώνα Indianapolis 500 δύο φορές το 1989 και 1993.

Σε ηλικία 50 ετών το 1996 είχε ένα σοβαρό ατύχημα στον αγώνα του Michigan και έβαλε τέλος σε μια πετυχημένη καριέρα σε δύο θεσμούς F1 2 τίτλοι και 14 νίκες και C.A.R.T 1 τίτλος 22 νίκες και 2 νίκες στο Indy500.

Η αρχή και το τέλος της καριέρας του Emerson Fittipaldi

Για περισσότερα νέα πατήστε εδώ. Ενώ μπορείτε να μας ακολουθήσετε και στο κανάλι μας στο youtube.