O Αυστραλός ξεκίνησε ως No.1 πέρυσι στην εργοστασιακή Ducati Lenovo, ωστόσο οι διαθέσιμες…ζωές του στο κόκκινο γκαράζ φαίνεται πως έχουν τελειώσει, μιας και ο ανταγωνισμός για τη θέση του είναι ισχυρός…
H δυναμική της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του MotoGP έχει μεταβληθεί σε μια ομάδα/κατασκευαστή που ξεκινά κάθε σεζόν πλέον, με στόχο την κορυφή και μόνο. Σε αυτό, έχουν παίξει ρόλο πολλά ζητήματα τα τελευταία χρόνια. Φυσικά, συμπεριλαμβάνεται και η τύχη σε αυτά τα ζητήματα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση του Marc Marquez. Ο Ισπανός είχε σαρώσει τους πάντες και τα πάντα στη μεγάλη κατηγορία τα τελευταία χρόνια μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφισβήτησης, ώσπου στην πρεμιέρα της σεζόν του 2020 ήρθε η άσχημη πτώση στον αγώνα της Jerez. Τότε, τα δεδομένα άλλαξαν. Ο Marc Marquez έχασε έναν μεγάλο αριθμό Grand Prix, με αποτέλεσμα αρκετοί αναβάτες να αρπάξουν την ευκαιρία ώστε να πρωταγωνιστήσουν. Fabio Quartararo και Joan Mir τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα…
Η Ducati ήταν μια ομάδα που ήθελε πάρα πολύ να επανέλθει στην κορυφή, αλλάζοντας αρκετά στο εσωτερικό της. Ζητήματα νοοτροπίας αλλά και συμπεριφοράς προς ανθρώπους που έχουν προσφέρει, αποτελούσαν πάντα ένα ‘γκρίζο’ κεφάλαιο για τους Ιταλούς. Αν σκεφτεί κανείς πως ακόμη και ο Casey Stoner είχε αφήσει αιχμές προς τη Ducati, είναι σαφές πως εκεί υπάρχει ‘θέμα’. Εκτός αυτού, το δίδυμο Dovizioso-Petrucci είχε φτάσει το όποιο ‘ταβάνι’ έχει, και τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Έτσι, στις αρχές του 2021 προωθήθηκαν ‘πακέτο’ από την Pramac στην πρώτη ομάδα της Ducati, Jack Miller και Pecco Bagnaia…
‘Λίγος’ σε κρίσιμες στιγμές’
Ο Miller συγκέντρωνε τις περισσότερες προοπτικές ώστε να γίνει ο άνθρωπος που θα έβγαζε τη Ducati από την ‘ξηρασία’ ετών. Διέθετε ένα εξαιρετικά επιθετικό στυλ οδήγησης, ήταν εξαιρετικός σε μεικτές/βρόχινες συνθήκες (προσόν που παίζει καθοριστικό ρόλο σε δύο τροχούς), είχε καινοτομίες στην οδήγηση του που θα μπορούσε να εξελίξει, ενώ σε βάση αποτελεσμάτων είχε και 9 βάθρα σε δύο χρόνια στην Pramac. Καθόλου άσχημο νούμερο…
Το ξεκίνημα πέρυσι ήταν κάπως…μουδιασμένο, με τον Bagnaia να κερδίζει οριακά τις εντυπώσεις. Άμεσα ήρθε αποστομωτική απάντηση με δυο συνεχόμενες ‘καθαρές’ νίκες σε Ισπανία και Γαλλία, δίνοντας μεγάλο boost στον Αυστραλό. Στην καλοκαιρινή διακοπή ο Miller ήταν εντός διεκδίκησης του Πρωταθλήματος, σε μια σεζόν που ο Fabio Quartararo είχε βάλει τις βάσεις, όμως, εξαρχής.
Κάπου εκεί, ο Αυστραλός…’χάθηκε’. Στους 9 τελευταίους αγώνες από τις 8 Αυγούστου κι έπειτα, ο Miller συγκέντρωσε μόλις 81 πόντους, τη στιγμή που ο Bagnaia είχε συγκεντρώσει 143, πανηγυρίζοντας και 4 νίκες στο μεταξύ!
Το χειρότερο για τον Miller, πάντως, ακόμη και φέτος είναι η φανερή αναποτελεσματικότητα του και σε Κατατακτήριες. Ευρισκόμενος πίσω από τον τιμόνι της πρώτης ομάδας της Ducati, μοιάζει σχεδόν αδιανόητο να μην έχει καταφέρει σε 24 ευκαιρίες, να πάρει μια Pole Position! Επίσης, σε αυτά τα 24 Grand Prix που έχει συμμετάσχει με τη Ducati Lenovo, έχει μόλις 9 παρουσίες στην πρώτη σειρά εκκίνησης, τη στιγμή που ο teammate του, Pecco Bagnaia, έχει 14, 7 εκ των οποίων είναι Pole Position…
Μια από τα ίδια και φέτος
O Bagnaia ‘σημείωσε’ τους περισσότερους βαθμούς στο δεύτερο μισό του 2021. Διεκδίκησε και το Πρωτάθλημα, μα ήταν φανερό πως δε μπορούσε να καλύψει τη διαφορά από τον ‘El Diablo’. Ο τρόπος που ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά τον έκανε ίσως το πρώτο φαβορί για τον φετινό Τίτλο, αλλά το ξεκίνημα του ως τώρα ήταν κάτω του μετρίου…
Ο Jack Miller είχε άλλη μια ευκαιρία. Να ηγηθεί αυτός. Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, και να αποδείξει πως μπορεί η ομάδα να στηριχθεί πάνω του. Όμως ούτε τώρα. Ούτε φέτος έχει αποδείξει πως έχει τον ρυθμό να διεκδικήσει έναν Παγκόσμιο Τίτλο. Ένα δύσκολο βάθρο στο Austin, και μια μάχη υψηλού επιπέδου με τον Marc Marquez στη Jerez αποτελούν τα highlights του. Μελανό σημείο φυσικά και αποτελεί η πτώση του στην Πορτογαλία, όπου παρέσυρε άθελα του και τον Joan Mir. 11η θέση της βαθμολογίας με 42 πόντους, 47 μακριά από τον πρωτοπόρο Quartararo. Σίγουρα πολύ φτωχά νούμερα για έναν αναβάτη που καλείται να αποδείξει πράγματα…
‘Bestia’ και ‘Martinator’ καραδοκούν
Δικαιολογημένα, οι ιθύνοντες της Ducati σκέφτονται όλο και περισσότερα την αντικατάσταση του Miller. Enea Bastianini και Jorge Martin έχουν εντυπωσιάσει με τις επιδόσεις τους και βάσει ηλικίας, αποτελούν ελπιδοφόρα project για το μέλλον. Ναι, δεν έγιναν από την μια μέρα στην άλλη γεννημένοι Πρωταθλητές. Μα ίσως στα χέρια τους η Ducati μπορέσει να πάρει τον πρώτο Παγκόσμιο Τίτλο σε επίπεδο οδηγών από την αλησμόνητη σεζόν του 2007 και τον Casey Stoner…
Διαβάστε όλα τα νέα της F1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Tik Tok, Discord,Twitter
