Race of attrition: «αγώνας τριβής», μια έκφραση που χρησιμοποιούταν κατά κόρον στην F1 τον παλιό (καλό;) καιρό, για να περιγράψει έναν αγώνα ο οποίος είχε πολλές εγκαταλείψεις και συνήθως δεν κέρδιζε ο καλύτερος, αλλά ο πιο συνετός/τυχερός – αν και εδώ, ο Verstappen το άξιζε.
Περίπου κάτι τέτοιο είδαμε στην μεγαλύτερη πόλη της Βραζιλίας την Κυριακή – όχι τόσο όσο αφορά τον Verstappen, ο οποίος όπως είπαμε ήταν σίγουρα ο καλύτερος του αγώνα, αλλά το μπάχαλο που γινόταν στις πιο πίσω θέσεις. Ναι, μπορεί πλέον ο τίτλος να έχει κριθεί τυπικά (και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έχει κριθεί ουσιαστικά από το καλοκαίρι), αλλά η φετινή F1 σε μεγάλο βαθμό προσφέρει συγκινήσεις και ίντριγκα, αν όχι μάχες στην πίστα. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή…
Από το Σάββατο ήταν φανερό πως ο πρώτος λόγος για την νίκη άνηκε στον Max Verstappen: με ένα δαιμονισμένο δεύτερο sector και με τον κινητήρα της Honda να έχει κάνει μεγαλύτερη πρόοδο από ότι περιμέναμε, ο ρυθμός της Red Bull ήταν καθαρά ανώτερος από τις Ferrari-Mercedes. Κάτι τέτοιο φάνηκε και στην εκκίνηση, αφού ο Ολλανδός έφυγε καθαρά μπροστά.
Για άλλη μια φορά όμως, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τον Sebastian Vettel, με τον τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή να κάνει άλλη μια κακή εκκίνηση, δίνοντας την ευκαιρία στον Lewis Hamilton να κάνει ένα (απαιτητικό) προσπέρασμα από την εξωτερική στην πρώτη στροφή, ενώ την ίδια στιγμή ο Charles Leclerc – ο οποίος εκκινούσε 14ος λόγω αλλαγής μέρους του κινητήρα – υποθέτουμε πέρναγε υπέροχα, αφού είχε μπροστά του υποδεέστερα μονοθέσια, τα οποία δεν είχε κανένα πρόβλημα να προσπεράσει, φτάνοντας με σχετική ευκολία στο κάτω μέρος της βαθμολογούμενης δεκάδας σε λίγους μόνο γύρους.
Μπροστά όμως, το παιχνίδι ήταν τελείως διαφορετικό: από την στιγμή που η θερμοκρασία του οδοστρώματος ήταν 45 βαθμοί (25 ολόκληροι βαθμοί πάνω από την θερμοκρασία της Παρασκευής), τα μοντέλα φθοράς της Pirelli και των ομάδων πήγαιναν κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων, και το σίγουρο 1-stop μάλλον άλλαζε σε 2-stop. Συνεπώς, το θέμα ήταν ποιος από τους Max-Lewis-Seb θα έκανε πρώτος pit, αναγκάζοντας και τους άλλους να κάνουν το ίδιο υπό τον φόβο του undercut – και πρώτος άνοιξε τον χορό των pitstop ο πρωταθλητής, λέγοντας στον ασύρματο «τώρα είναι η ευκαιρία μας», και βάζοντας φθαρμένη soft γόμα.
(Και μιας και πιάσαμε το ζευγάρι Hamilton-team radio, δεν σας προτείνουμε καθόλου να ξεκινήσετε ένα drinking game πίνοντας ένα σφηνάκι κάθε φορά που ο Βρετανός διαμαρτύρεται για κάτι στους μηχανικούς του – υπάρχει σοβαρός κίνδυνος βλάβης.)
Απολύτως φυσιολογικά, ο Verstappen τον ακολούθησε έναν γύρο μετά με την ίδια γόμα, αλλά το μικρό μήκος της πίστας, όπως και η μεγάλη διαφορά απόδοσης παλιάς με νέας soft γόμας, σήμαινε πως υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα βγαίνανε πολύ κοντά. Αυτές οι φυσιολογικές συνθήκες δεν ήρθαν ποτέ, με το pit crew της Williams (το μοναδικό κομμάτι της ομάδας που θυμίζει την παλιά καλή εποχή της) να αφήνει για κάποιον ανεξήγητο λόγο τον Kubica από το δικό του stop παρά το γεγονός πως ο Verstappen ήταν πολύ κοντά. Από τύχη απέφυγαν και οι δύο τα χειρότερα, αλλά η ζημιά για τον Ολλανδό είχε ήδη γίνει – ο Hamilton ήταν μπροστά του.
‘
Στον επόμενο γύρο όμως, η πρωτοπορία άλλαξε χέρια: χρησιμοποιώντας την Ferrari του Leclerc ως βατήρα (η οποία Ferrari, λαμβάνοντας υπόψιν μας την φθαρμένη medium που είχε αλλά και την γενικότερη έλλειψη ρυθμού της Scuderia, ήταν εύκολος στόχος), ο Max πήρε το tow και το DRS, αλλά κυρίως την πρώτη θέση από τον Hamilton, κάνοντας του ένα εξαιρετικό προσπέρασμα, πληρώνοντας τον με το ίδιο νόμισμα που είχε πληρώσει αυτός τον Vettel στην αρχή του αγώνα. O Lewis προσπάθησε να κάνει το ίδιο από την εσωτερική στον επόμενο γύρο, αλλά ο Verstappen έκλεισε την πόρτα – δίνοντας μας πιθανώς μια γεύση από τις κοντινές μάχες που (ευαγγελίζεται ότι) θα έχουμε το 2021.
Ταυτόχρονα, ο Sebastian Vettel πήγε σε διαφορετική στρατηγική και έβαλε mediums, στρατηγική η οποία μεσοπρόθεσμα έφερε καρπούς, λόγω της μικρότερης τριβής τους. Η διαφορά ρυθμού όμως του Γερμανού με τους άλλους δυο διεκδικητές της νίκης, ήταν καταδικαστική για να σκεφτεί οτιδήποτε περαιτέρω.
Ο Max Verstappen, από την άλλη, όχι μόνο σκεφτόταν, αλλά έπραττε τα περαιτέρω: μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του Hamilton, ο Ολλανδός δεν ξανακοίταξε πίσω και ανέβασε την διαφορά του στα 3 δευτερόλεπτα, μια διαφορά ασφαλείας για τον επόμενο γύρο των pitstop.
Την δεύτερη φορά δεν υπήρχε Kubica, και η Red Bull του Max βγήκε ξεκάθαρα μπροστά από τον Hamilton μετά και από τις τελευταίες τους επισκέψεις στα pit – πλέον, ο αγώνας ήταν δικός του για να τον χάσει, εκτός άμα κάτι πήγαινε στραβά.
Και ίσως θέλοντας να επιβεβαιώσει την παρόμοια ρήση του μεγάλου Murray Walker, ο ομόσταυλος του Βρετανού έκανε ακριβώς αυτό: μετά από πολλαπλές αποτυχημένες προσπάθειες να βρει το αντίδοτο στην εκπληκτική άμυνα του Charles Leclerc (με την Ferrari πάλι εκτός ρυθμού και με φθαρμένη γόμα συγκριτικά με τον Bottas) φαίνεται πως πίεσε πολύ το μοτέρ της Mercedes, το οποίο άρχιζε να καπνίζει και παρέδωσε πνεύμα μερικές στροφές μετά.
Ο ίδιος ο Bottas δήλωσε μετά πως προσπάθησε να αφήσει το μονοθέσιο του σε όσο πιο ασφαλές σημείο γίνεται, και φαινομενικά το είχε καταφέρει – αλλά για κάποιον λόγο («η ύπαρξη του γερανού», όπως δήλωσε ο αγωνοδίκης Michael Masi) το αυτοκίνητο ασφαλείας κλήθηκε στην πίστα 2 γύρους μετά την εγκατάλειψη.
(Δεν θα ήθελα να φτάσω στο σημείο να πιστεύω πως το safety car πλέον μπαίνει για ψύλλου πήδημα λόγω άνωθεν εντολής για «άρτο και θέαμα», αλλά ακόμα και η δικαιολογία του Masi δεν πείθει – πάντα υπάρχει το τραγικό παράδειγμα του Bianchi, όμως εδώ δεν είχαμε ούτε άσχημες καιρικές συνθήκες ούτε λάδια στην πίστα, άρα…)
Το SC, όπως συνήθως, άλλαζε ριζικά τα πράγματα: φαινομενικά το πλεονέκτημα είχε μεταφερθεί στον Vettel, ο οποίος είχε κάνει την αλλαγή ελαστικών του αργότερα από όλους τους άλλους, όσο αφορά τους πρωτοπόρους. Η διαφορά που είχαν χτίσει οι Verstappen-Hamilton από αυτόν όμως, τους επέτρεπε να κάνουν και αυτοί αλλαγή υπό αυτό το καθεστώς – μια σχετικά safe επιλογή, την οποία πήρε ο πρώτος – αλλά όχι και ο δεύτερος, με την Mercedes να θεωρεί πολυτιμότερη την πρωτιά στην επανεκκίνηση (και συνεπώς, τον καθορισμό του ρυθμού) από τα φρέσκα ελαστικά.
«Το έχεις κάνει ήδη και με ίδια ελαστικά, το ‘χεις» ήταν το μήνυμα από ασυρμάτου στον Max, το οποίο μάλιστα αποδείχτηκε προφητικό: στην επανεκκίνηση ο Ολλανδός πέρασε τον Βρετανό με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στο ίδιο ακριβώς σημείο με πριν, με την επιλογή της Merc να μην επαληθεύεται.
Πίσω τους, η Red Bull βρήκε έναν ακόμα λόγο να χαρεί: ο Alexander Albon έπιασε στον ύπνο και τους δυο οδηγούς της Σκουντερία, ανεβαίνοντας στην 3η θέση – και κυνηγώντας τον 2ο Hamilton, ο οποίος είχε βρεθεί σε μειονεκτική θέση ανάμεσα στους δυο ταύρους.
Πριν όμως καταφέρει να τον περάσει, πίσω του τα πράγματα έγιναν λίγο…εκρηκτικά.
Μπορεί οι δύο οδηγοί της Ferrari να εκκίνησαν με 12 θέσεις διαφορά, αλλά λίγους γύρους πριν το τέλος ήταν ο ένας πίσω από τον άλλον – με τον Μονεγάσκο να κάνει την κίνηση στο αγαπημένο σημείο των οδηγών για προσπεράσματα (το εσάκι Senna) και να περνάει τέταρτος, μπροστά από τον Vettel, με τον δεύτερο όμως να κάνει χρήση του DRS και να βρίσκεται δίπλα του, στον δρόμο για την τρίτη στροφή του σιρκουί.
Μια κίνηση του Γερμανού προς τα αριστερά έφερε την καταστροφή. Μπορεί η επαφή μεταξύ των κόκκινων μονοθεσίων να ήταν μικρή, αλλά τα αποτελέσματα της ήταν κάθε άλλο παρά μικρά – εγκατάλειψη και των δυο, «κράξιμο» από media και οπαδούς, και κυρίως άλλη μια μεγάλη συζήτηση για την καταλληλότητα του Vettel ως οδηγού της Ferrari.
(Η ευθύνη πάντως πέρα από τον Seb βαραίνει και τον Mattia Binotto: ο Leclerc, ως το μονοθέσιο με νεότερα ελαστικά, είχε – σε μια φυσιολογική ομάδα με κανόνες και σωστή αίσθηση στρατηγικής – το πλεονέκτημα έναντι του 3ου Albon, τον οποίο μάλιστα προσπάθησε ανεπιτυχώς να προσπεράσει. Αντιθέτως, καμία εντολή δεν δόθηκε, και το λάθος του Vettel καταδίκασε και τους δύο οδηγούς. Η επαφή ήταν ανεπαίσθητη, ενώ σίγουρα ο Γερμανός έχει κάνει πιο χοντρά λάθη από αυτό τα τελευταία δύο χρόνια – αλλά σε περίπτωση που το ύψος του συμβολαίου του ήταν το μισό από τα 50.000.000€ τα οποία θα πάρει του χρόνου (και συνεπώς ευκολότερο να αποζημιωθεί), θα δυσκολευόμουν να βρω έναν τρόπο να παραμείνει στην Ferrari.)
Επίσης, τα έλεγα.)
Για άλλη μια φορά ο αγώνας γύρισε ανάποδα, και ήταν τώρα η σειρά της Mercedes να βάλει μέσα τον δεύτερο Hamilton, ο οποίος έπεσε τέταρτος – με το βάθρο πλέον να είναι γεμάτο Red Bull: Max, Albon, Gasly(!).
Την στιγμή εκείνη, ήταν υπαρκτή η πιθανότητα ο αγώνας να τελείωνε με το αυτοκίνητο ασφαλείας μπροστά, και σε εκείνη την περίπτωση το pitwall των Γερμανών είχε κάνει ένα μεγάλο λάθος (παρόμοιο με αυτό της Red Bull στον Ricciardo πριν από κάποια χρόνια στο Μονακό) και είχε βγάλει τον μοναδικό οδηγό της εκτός βάθρου. Ευτυχώς όμως για αυτούς, τα φώτα του safety car έσβησαν στα μέσα του 69ου γύρου, και είχαμε σπριντ 2 γύρων μέχρι τον τερματισμό – μια από τις πιο «τρελές» συνθήκες που μπορεί να βρει κάποιος στην F1.
Ζήτημα πρωτιάς δεν υπήρχε, και αν υπήρξε ποτέ ο Verstappen το έκλεισε με την επανεκκίνηση του, η οποία δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης για το ποιος θα νικήσει. Πίσω του όμως, ο χαμός ήταν μικρή λέξη για να περιγράψει τα γενόμενα: η Toro Rosso του Gasly ήταν easy pickings για τον Hamilton (όπως θα έλεγαν και στην πατρίδα του), ο Albon όμως δεν θα έπεφτε τόσο εύκολα – μέχρι που ήρθε η στροφή 10. Εκεί, ο Albon άφησε ένα μικρό παραθυράκι, το οποίο όμως έκλεισε σχεδόν αμέσως. Αυτό δεν το ήξερε ο Βρετανός (ο οποίος μάλλον θα έπρεπε να περιμένει μέχρι την μεγάλη ευθεία), και απολύτως φυσιολογικά έπεσε πάνω στον ρούκι της Red Bull, με τα μονοθέσια τους να έχουν μικρές ζημιές, αλλά με τον Ταϊλανδό εκτός πίστας και εκτός βάθρου.
Ο εξάκις δεν πτοήθηκε από το λάθος του όμως, και μερικά εκατοντάδες μέτρα πριν τον τερματισμό είχε γεμίσει τους καθρέπτες της «μικρής» Red Bull και φαινόταν έτοιμος να πάρει πίσω την δεύτερη θέση – με τον Γάλλο όμως (ο οποίος είπε μετά τον αγώνα πως ήταν σκυμμένος (!) στο κόκπιτ για να βοηθήσει στο drag) και κυρίως το μοτέρ της Honda να αντέχει και να δίνει στην ομάδα του το δεύτερο φετινό της podium, και πρώτο δικό του.
+1 Ο Pierre Gasly είναι τυπική περίπτωση too much too soon οδηγού: η απόφαση του Ricciardo πέρσι το καλοκαίρι να αφήσει την Red Bull στα κρύα του λουτρού για χάρη της Renault, την έπιασε απροετοίμαστη για τον διάδοχο. Είναι γνωστή η τάση/πεποίθηση/στρατηγική επιλογή της RBR να διαλέγει οδηγούς μόνο από το δικό της πανέρι, το οποίο πέρα από τους Gasly-Albon, είναι τελείως άδειο, όπως γνωστή είναι και η δυσκολία της επανένταξης του Daniil Kvyat στην μεγάλη Red Bull, πόσο μάλλον δίπλα στον οδηγό ο οποίος τον αντικατέστησε το 2016. Συνεπώς, μπορεί ο Gasly να μην έκανε τρομερά πράγματα στο ντεμπούτο του στην F1 (άμα εξαιρέσεις την 4η θέση στον δεύτερο μόλις αγώνα του), αλλά ήταν αρκετά για να πάρει την θέση στο γκαράζ δίπλα στον Verstappen. Η συνέχεια γνωστή σε όλους: από την πρώτη στιγμή ήταν σαφώς άβολα στο μονοθέσιο, η διαφορά του με τον teammate του ήταν συνήθως πάνω από +0.5 δευτερόλεπτα σε κατατακτήριες/αγώνα, και γενικά η απογοήτευση ήταν μεγάλη – τόσο μεγάλη, που μετά την Ουγγαρία (όπου έφαγε γύρο από τον ομόσταυλο του!) η αλλαγή ήταν επιβεβλημένη. Και δεν του βγήκε σε κακό, σε καμία περίπτωση: ναι, υπό φυσιολογικές συνθήκες (άμα δεν υπήρχε η σύγκρουση Albon-Hamilton), η θέση στο πόντιουμ θα πήγαινε στον αντικαταστάτη του και όχι σε αυτόν, αλλά γενικότερα βρίσκεται στους βαθμούς πλέον και φαίνεται πως παίρνει το «grooming» που τόσο χρειαζόταν πριν ανεβεί επίπεδο. Ποιος ξέρει, ίσως το 2021 ανοίξει μια θέση στην Red Bull…
+2 Μετά από 103 αγώνες ήρθε επιτέλους και η σειρά του Carlos Sainz του νεότερου να πάρει το πρώτο του πόντιουμ. Ήταν μια επιβράβευση και για τις δύο πλευρές: για τον Ισπανό επειδή αδιαμφισβήτητα ανέβηκε επίπεδο φέτος και είναι ξεκάθαρα best of the rest στην βαθμολογία (ειδικά άμα συνυπολογίσουμε πως οι Gasly-Albon έκαναν μισή σεζόν σε πολύ καλύτερο μονοθέσιο) και για την McLaren ως το πρώτο βάθρο από τον πρώτο αγώνα της υβριδικής εποχής (το 2014!) και ανταμοιβή για την εξαιρετική δουλειά που έγινε φέτος στο Woking. Το μοναδικό κρίμα; Η απονομή που (δεν) έγινε στον Ισπανό, αφού η τιμωρία του Hamilton – εξαιτίας της οποίας πήρε την τρίτη θέση – ανακοινώθηκε μια ώρα μετά την λήξη του αγώνα. Δεν τον χάλασε βέβαια, αφού όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία, πέρασε υπέροχα με τους μηχανικούς του και τους υπεύθυνους της πίστας για κοινό. Μίλησε κανείς για smooth operator;
Για περισσότερα νέα πατήστε εδώ. Ενώ μπορείτε να μας ακολουθήσετε και στο κανάλι μας στο youtube.
