Αναλύοντας το χτεσινό συμβάν στην στροφή 4 που έκρινε τον νικητή: το γράμμα του κανονισμού, οι εντολές του αλυτάρχη και μια εικόνα που δεν πρέπει να επαναληφθεί…
Το γυρολόγιο έδειχνε πως είχαμε μπει στον 40ο γύρο του παρθενικού GP της χρονιάς στο Bahrain, και ήταν φανερό στον Max Verstappen τι έπρεπε να κάνει για να στεφθεί νικητής: να σβήσει μια διαφορά 8 δευτερολέπτων από τον Lewis Hamilton έχοντας ελαστικά με 11 γύρους λιγότερη καταπόνηση και 16 γύρους για να το καταφέρει.
Τα (αμφιβόλου ακρίβειας και ακόμα πιο αμφιβόλου χρησιμότητας) γραφικά της AWS δίνανε ως πρόγνωση τους 10 γύρους, αν και ο Ολλανδός τελικά χρειάστηκε 11 για να φτάσει στο DRS της Mercedes και 12 για να προσπεράσει τον Lewis Hamilton στην στροφή 4, με τον ίδιο βέβαια να δίνει πίσω την πρωτοπορία στην τρίτη και τελευταία ζώνη DRS, προς έκπληξη πολλών – και ήρθε η ώρα να δούμε γιατί ακριβώς το έκανε αυτό.
Το καλύτερο μέρος για να ξεκινήσουμε δεν είναι άλλο από τον επίσημο Αθλητικό Κανονισμό Formula 1 της FIA για το 2021, ο οποίος στο Άρθρο 27.3 λέει τα εξής:
“Οι οδηγοί θα θεωρούνται πως βγήκαν εκτός ορίων της πίστας άμα κανένα μέρος του μονοθεσίου δεν βρίσκεται σε επαφή με αυτή – οι άσπρες γραμμές θεωρούνται μέρος της πίστας αλλά τα kerbs όχι. Το αν ένας οδηγός που πιθανόν κέρδισε κάποιο μόνιμο πλεονέκτημα πρέπει να δώσει πίσω μέρος ή το σύνολο του άνωθεν πλεονεκτήματος, βρίσκεται στην απόλυτη κρίση των αγωνοδικών.”
Απλό; Απλό: το πρόβλημα είναι πως τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα – και μπερδεμένα – από εδώ και πέρα.
Πριν ξεκινήσει το πρώτο τριήμερο της σεζόν, οι οδηγοί είχαν ενημερωθεί από την ομοσπονδία πως δεν θα υπάρχει κανένας περιορισμός στην τέταρτη στροφή της πίστας, δίνοντας τους την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν την άσφαλτο πέρα από την άσπρη γραμμή – αλλά ο αλυτάρχης του αγώνα Michael Masi έβγαλε ντιρεκτίβα μετά την πρώτη περίοδο των ελεύθερων δοκιμών της Παρασκευής στην οποία ανακοίνωνε πως θα διαγράφονταν όλοι οι χρόνοι στους οποίους το μονοθέσιο θα πέρναγε πέρα από την άσπρη γραμμή της συγκεκριμένης στροφής – αλλά πως το παραπάνω μέτρο δεν θα ίσχυε για τον αγώνα, στον οποίο όπως ανέφερε και ο ίδιος τα όρια της πίστας “δεν θα παρακολουθούνται”.
(Απαραίτητη διευκρίνιση: σε αντίθεση με το Moto GP, η Formula 1 δεν έχει ανιχνευτές πίεσης σε κάθε στροφή – οι οποίοι διαγράφουν αυτόματα τον χρόνο μιας μοτοσυκλέτας άμα ανιχνεύσουν κίνηση εκτός πίστας – και ο μοναδικός τρόπος για να βρεθεί μια παρασπονδία είναι μέσω βίντεο.)
Πραγματικά, το Σάββατο είδαμε αρκετούς γύρους να διαγράφονται σε ελεύθερες και κατατακτήριες δοκιμές, γεγονός που έδειχνε πως η ομοσπονδία τηρούσε τα ανακοινωθέντα. Το ίδιο βέβαια ίσχυε και την επόμενη μέρα, με (κυρίως) τις δύο Mercedes να χρησιμοποιούν τον έξτρα χώρο στην συγκεκριμένη στροφή όταν ήθελαν να πιέσουν. Το συγκεκριμένο συμβάν έπεσε στην αντίληψη της Red Bull, η οποία ρώτησε τους αγωνοδίκες εάν επιτρέπεται αυτό, ζητώντας ταυτόχρονα από τον Verstappen να χρησιμοποιεί την ίδια τακτική με τους αντιπάλους του “αφού δεν τιμωρούνται”.
Τα παραπάνω για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο θορύβησαν την FIA, η οποία ενημέρωσε λίγο μετά τους ιθύνοντες της Mercedes και όλων των υπόλοιπων ομάδων πως πλέον…δεν ισχύει η ελεύθερη διέλευση πέραν της άσπρης γραμμής στην συγκεκριμένη στροφή, με την καθορισμένη διαδικασία να ακολουθείται για τους παραβάτες: ασπρόμαυρη σημαία (προειδοποίηση) στην τρίτη παραβίαση των ορίων, και από εκεί και πέρα κάθε καινούρια παραβίαση θα εξετάζεται από τους αγωνοδίκες.
Η αντίδραση του Lewis Hamilton στο team radio είναι φανερή της κατάστασης, αφού ο Βρετανός είχε αισίως περάσει 29 φορές πέραν των ορίων κατά την διάρκεια του αγώνα, και δεν μπορούσε να καταλάβει την νέα άποψη των αγωνοδικών – για του λόγου το αληθές, ανέφερε πως “μας είχαν αναφέρει (την Παρασκευή) πως στον αγώνα δεν θα υπήρχε πρόβλημα (με τα όρια στην συγκεκριμένη στροφή) […] αλλά στα μέσα του αγώνα ξαφνικά άλλαξαν γνώμη.”
Όπως και να ‘χει, από εκείνη την στιγμή τα όρια έγιναν σεβαστά από όλους και δεν υπήρξαν άλλα συμβάντα μέχρι το τέλος του αγώνα…με μικρή εξαίρεση το προσπέρασμα που έκρινε τον νικητή τρεις γύρους πριν πέσει η καρό σημαία.
Καταρχάς, από την στιγμή που η τελευταία παρατήρηση των διοργανωτών βρισκόταν ακόμα σε ισχύ, η κίνηση του Max Verstappen ήταν παράνομη. Το ίδιο πιθανότατα θα ίσχυε και άμα ο Michael Masi δεν ανέφερε ποτέ την νέα στάση των αγωνοδικών, αφού η πρωτοπορία ενός αγώνα είναι σίγουρα “μόνιμο πλεονέκτημα” – και όπως είδαμε και πιο πάνω, οι αγωνοδίκες αποφασίζουν άμα αυτό το πλεονέκτημα απαιτεί τιμωρία ή όχι.
Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, μόνιμο πλεονέκτημα αποτελούν και τα συνεχόμενα περάσματα κάποιου μονοθεσίου εκτός των ορίων της πίστας, καθώς το μεγαλύτερο φάρδος της στροφής επιτρέπει μεγαλύτερη ταχύτητα στην διέλευση από αυτή – τουτέστιν, χρονικό πλεονέκτημα.
Ο Masi έστειλε αμέσως μήνυμα στο pitwall της Red Bull πως ο Verstappen πρέπει να παραδώσει την θέση, ο Ολλανδός υπάκουσε αν και διστακτικά – πρέπει να αναφερθεί πως οι εντολές του Masi ήταν ρητές για επανάκτηση της θέσης από τον Hamilton – και ένας συγκλονιστικός αγώνας έφτασε στο τέλος του, με όλους τους εμπλεκόμενους χαρούμενους…
…αν και κανείς δεν ήταν χαρούμενος.
Το μεγάλο πρόβλημα με τις αισίως τρεις (!) επαναδιατυπώσεις του καθεστώτος στην στροφή 4 είναι πως δημιουργούν ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο σχετικά με την ρευστότητα των κανονισμών και το πως αυτοί μπορούν να ερμηνεύονται κατά το δοκούν.
Για αυτό άλλωστε και η πλευρά των νικητών στην συγκεκριμένη περίσταση δεν δίστασε να κριτικάρει τους ιθύνοντες, με τον Toto Wolff να δηλώνει εύγλωττα πως “οι κανονισμοί πρέπει να είναι απλοί και όχι σαν βιβλία του Σέξσπιρ” και τον Lewis Hamilton να βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν το έκαναν λόγω κάποιου πνεύματος μεγαλοψυχίας ή αθλητικής άμιλλας, αλλά επειδή ξέρουν πως η αβεβαιότητα στους κανονισμούς είναι πολύ πιθανό να πλήξει και τους ίδιους σε κάποια μελλοντική περίσταση.
Οι δηλώσεις του αλυτάρχη Masi μετά το τέλος του αγώνα φανερώνουν το παράλογο της κατάστασης, με τον διάδοχο του Charlie Whiting να αναφέρει πως ήταν γνωστό ότι τα όρια στην επίμαχη στροφή δεν θα υφίστανται “όσο αφορά την επίτευξη ενός γύρου” αλλά μόνο “άμα δημιουργηθεί κάποιο μόνιμο πλεονέκτημα” – περιττό να πούμε πως εδώ πέρα δημιουργείται ένα γκρίζο σημείο στο μέγεθος του Περσικού κόλπου, έτσι δεν είναι;
Και όπως όλα τα γκρίζα σημεία, ερμηνεύθηκε κατά το δοκούν: η Mercedes ερμήνευσε (και σωστά όπως φάνηκε) τα παραπάνω ως ελεύθερη διέλευση πέραν των ορίων και η Red Bull όχι (μια απόφαση που κατά τα φαινόμενα κρίθηκε λανθασμένη) μέχρι να έρθει το περιβόητο μήνυμα στα μέσα του αγώνα και να το κόψει…μαχαίρι για όλους.
Συνεπώς, δεν αμφισβητείται η νομιμότητα της κίνησης του Verstappen (κάτι που προς τιμήν της έχει παραδεχτεί και η ομάδα του) η οποία ήταν σαφώς πέραν των κανονισμών, αλλά το κατά πόσον είναι ηθικό να αλλάζουν αυτοί από…μέρα σε μέρα, παραβιάζοντας τον πρωταρχικό κανόνα περί ίσων όρων ανταγωνισμού – προφανώς, όταν αυτοί οι όροι αλλάζουν από σκέλος σε σκέλος και μέσα στον ίδιο τον αγώνα, υπάρχει πρόβλημα, με τον παλιό τεχνικό διευθυντή της Jordan Gary Anderson να το συνοψίζει υπέροχα: “πρέπει να υπάρχει συνέπεια για τους θεατές, για τους οδηγούς και για τα όρια της πίστας“.
Ήταν ένας πολύ άσχημος τρόπος να ολοκληρωθεί ένας πολύ ωραίος αγώνας, ο οποίος είχε στρατηγική, πολλά (και καλά) προσπεράσματα και φανέρωσε πως για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η Mercedes δεν παίζει μόνη της μπάλα στο grid.
