Στο σημερινό αφιέρωμα θα πάμε ένα ταξίδι στο μακρινό παρελθόν και θα δούμε τον πρώτο πρωταθλητη΄ και θρύλο της Ferrari, Αlberto Ascari.
O Ascari γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1913 στο Μιλάνο, γιος του Antonio Ascari ενός ταλαντούχου οδηγού αγώνων τη δεκαετία του 1920 και πρωην πρωταθλητή στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα. Δεν τον γνώρισε ποτέ όμως γιατί δύο εβδομάδες πριν γεννηθεί ο πατέρας του σκοτώθηκε ενώ βρισκόταν στην πρωτοπορία του Grand Prix της Γαλλίας στην πίστα Autodrome de Linas-Montlhéry.
Παρ’όλα αυτά ο νεαρός Ascari έδειξε αμέσως ενδιαφέρον για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και είχε συναντήσει ήδη από μικρή ηλικία σύμβολα του μηχανοκίνητου αθλητισμού όπως τον Enzo Ferrari, στενό φίλο του πατέρα του. Ήταν τόσο μεγάλο το πάθος του για το σπορ που παράτησε δύο φορές το σχολείο.
Το όνομα του τον βοήθησε να ξεκινήσει αλλά δεν ήταν στους τέσσερις τροχούς αλλά στους δύο καθώς όταν ήταν 19 χρονών προσλήφθηκε από την Βianchi motorcycle team. H πρώτη του επαφή με τέσσερις τροχούς έγινε το 1940 στον αγώνα Mille Miglia όταν ο Enzo Ferrari του έδωσε μια Tipo 815 Spyder.
Όταν η Ιταλία μπήκε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το οικογενειακό συνεργείο που τώρα το διοικούσε ο Ascari επιτάχθηκε για να επισκευάζει τα οχήματα του Ιταλικού στρατού. Εκείνη την περίοδο έφτιαξε μια μεταφορική εταιρία που προμήθευε καύσιμα για το στρατό στην Νότια Αφρική. Βοηθός στο εγχείρημα αυτό ήταν ένας ακόμα οδηγός αγώνων, ο Luigi Villoresi, όπου μεταξύ τους σχηματίστηκε μια σχέση πατέρα-γιού. Επειδή το δίδυμο βοήθησε τον Ιταλικό στρατό στον πόλεμο απαλλάχτηκαν από επιστράτευση.
Μέχρι να τελειώσει ο Β παγκόσμιος πόλεμος, ο Ascari είχε γίνει ήση πατέρας δύο παιδιών της Patrizia και του Antonio, και είχε παραδεχθεί ότι ήταν κάθετος με τα παιδιά του να μην ακολουθήσουν τα χνάρια του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Εξαι΄τιας των οικογενειακών υποχρεώσεων του είχε αποφασίσει να μην αγωνιστεί ξανά, αλλά ο Villoresi τον έπεισε να ξαναγωνιστεί με μια Maserati. H FIA εισήγαγε νέους κανονισμούς το 1946 με σκοπό να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες βάσεις που διοργανώνονταν τα Grand Prix προπολεμικά.
Τα επόμενα 4 χρόνια που αποτελούσαν το διάστημα της ανακατασκευής του σπορ, ο Ascari κατέκτησε πληθώρα νικών σε όλη την Ευρώπη. Κατέκτησε την πρώτη του νίκη σε Grand Prix το 1948 στον αγώνα Gran Premio di San Remo και στην συνέχεια τη δεύτερη θέση στο RAC International Grand Prix στο Silverstone.
O Ascari κατέκτησε άλλη μία νίκη στον αγώνα Gran Premio del General Juan Perón de la Ciudad του Buenos Aires και υπέγραψε με τον Villoresi στην Ferrari. Ο Enzo ήταν ομόσταυλος και πολύ καλός φίλος του πατέρα του, Αntonio, και παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον την πρόοδο του Ascari. Το 1949 ο Ιταλός κατέκτησε επιπλέον 3 νίκες.
Πολύ γρήγορα έγινε αγαπητός στην πληθώρα των Ιταλών. Γίνοταν πολύ εύκολα συμπαθής και οι Ιταλοί συμπατριώτες του, του έδωσαν το παρατσούκλι ”Ciccio” που σήμαινε ”χοντρούλης” εξαιτίας του σωματότυπού του. Επιπλέον ήταν αρκετά προληπτικός. Απε΄φευγε τις μαύρες γάτες, δεν χρησιμοποιούσε ποτέ γρουσούζικους αριθμούς και δεν άφηνε κανέναν να ακουμπήσει την βαλίτσα που περιείχε το χαρακτηριστικό γαλάζιο κράνος του τα γάντια του και τα γυαλία αγώνων του.
Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 έλαβε χώρα το 1950 στο Βρετανικό Grand Prix, αλλά η Ferrari δε συμμετείχε. Aντ’ αυτού τη παρθενική της εμφάνιση την έκανε στο δεύτερο αγώνα στους δρόμους του πριγκηπάτου με οδηγούς τον Ascari, τον Villoresi και τον Raymond Sommer.
Το 1950 ήταν μια δύσκολη χρονιά με τις Alfa Romeo να είναι η κυρίαρχη ομάδα και η Ferrari Tipo 125 δεν είχε την ταχύτητα να τις αντιμετωπίσει. Στον τελευταίο αγώνα στην Μόντσα, ο κινητήρας άλλαξε σε 4.5 λίτρα και το σασί μετονομάστηκε σε Tipo 375. Ήταν η πρώτη φορά που ο Αscari μπορούσε να τα βάλει με τις Αlfa αλλά εγκατέλειψε από μηχανικό πρόβλημα. Πήρε όμως αμέσως μετά το μονοθέσιο του ομόσταυλού του (επιτρεπόταν εκείνη την εποχή) και τερμάτισε δεύτερος.
Ο Ascari συνέχισε να αποτελεί απειλή για τις Alfa και το 1951, όμως προβλήματα αξιοπιστίας στους πρώτους αγώνες καθυστέρησαν την προσπάθεια του για την κατάκτηση του τίτλου. Κατέκτησε δύο συνεχόμενες νίκες σε Nurburgring και Μοnza αντίστοιχα και τερμάτισε δύο βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Juan Manuel Fangio.
Για το 1952 αλλαξαν οι κανονισμοί και πλέον τα μονοθέσια θα χρησιμοποιούσαν τον δίλιτρο κινητήρα των μονοθεσίων της Formula 2. O Ascari θα συμμετείχε στο πρωτάθλημα με τη Ferrari Tipo 500. Έχασε τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος στην Ελβετία γιατί αγωνίστηκε στον αγώνα Indianapolis 500.Ήταν ο πρώτος ευρωπαίος οδηγός που αγωνίστηκε στο συγκεκριμένο αγώνα στα 11 χρόνια διεξαγωγής του αλλά εγκατέλειψε μετά από 40 γύρους καθώς του έφυγε ο τροχός.
Στην επιστροφή του κατέκτησε τη νίκη σε όλα τα εναπομείνατα ευρωπαικά Grand Prix και κατέκτησε θραμβευτικά τον πρώτο τίτλο του ενώ έκανε και τον ταχύτερο γύρο σε κάθε αγώνα. Το πρωτάθλημα ήρθε πολύ εύκολα στα χε΄ρια του Iταλού αφού ο Fangio έχασε μεγάλο μέρος της σεζόν καθώς τραυματίστηκε τον Ιούνιο στην Monza.
Το 1953 ξεκίνησε όπως τελείωσε την προηγούμενη χρονιά με τρεις συνεχόμενες νίκες αλλά το σερί σταμάτησε στο Γαλλικό Grand Prix καθώς τερμάτισε τέταρτος. Πήρε άλλες δύο νίκες σε Silverstone και Eλβετία για να κλεισει τη σεζόν ως πρωταθλητής για δεύτερη φορά με 34,5 βαθμούς.
Ο Αscari όμως αποχώρησε από τη Ferrari στα τέλη της χρονιάς λόγω ασυμφωνίας με τα οικονομικά και μετακόμισε στην Lancia για το 1954. Όμως επειδή το αυτοκίνητο δεν θα ήταν έτοιμο έως και τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς ο GIanni Lancia του έδωσε το δικαίωμα να αγωνιστεί σε τρεις αγώνες με άλλα αυτοκίνητα (Δύο με τη Maserati και έναν με τη Ferrari), οπου όμως εγκατέλειψε σε όλους.
Η Lancia D50 ήταν επιτέλους έτοιμη στον τελευταίο αγώνα στην Ισπανία στην πίστα Pedralbes. O Iταλός εντυπωσίασε στο ντεμπούτο του με την Lancia καθώς κατέκτησε την pole position και βρισκόταν στην πρωτοπορία στην αρχή πριν εγκαταλείψει από συμπλέκτη. Αυτή η εμφάνιση αναπτέρωσε το ηθικό της ομάδας για το 1955 και όλοι περίμεναν μια σκληρή μάχη μεταξύ του Ascari και του Fangio.
To 1955 ξεκίνησε πολύ δυνατά για τις Lancia D50 με τον 2,5 λίτρων V8 κινητήρα καθώς κατέκτησε δύο νίκες στο Τορίνο και στην Νάπολι, αγώνες όμως που δεν προσμετρόυσαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος στην Αργεντινή ο Ascari εγκατέλειψε.
Στις 22 Μαιου του 1955 στο Grand Prix του Moνακό ο Iταλός βρισκόταν στην πρωτοπορία αλλά προς το τέλος του αγώνα έκανε λάθος στο σικέιν δίπλα από το λιμάνι και το αυτοκίνητο πέταξε στον αέρα και βυθίστηκε στη θάλασσα. Μισό λεπτό αργότερα το χαρακτηριστικό γαλάζιο κράνος βγήκε στην επιφάνεια με τον Ιταλό να σώζεται από βατραχανθρώπους. Είχε σπάσει τη μύτη του, είχε κατάγματα σχεδόν σε όλο του το σώμα και βρισκόταν σε σοκ αλλά ήταν ευγνώμων που σώθηκε σχεδόν από θαύμα. Στο παρακάτω βίντεο μπορέιτε να δείτε το πως συνέβη το ατύχημα.
Τέσσερις μέρες αργότερα στις 26 Μαιου, προς έκπληξη όλων βρέθηκε στη Monza να παρακολουθήσει έναν αγώνα δοκιμών στο οποίο ο Eugenio Castellotti δοκίμαζε την Ferrari 750 sports car. Oι δύο οδηγοί επρόκειτο να αγωνιστούν στα 1000 χιλιόμετρα της Monza. Προς έκπληξη όλων ο Ιταλός ήθελε να τρέξει μερικούς γύρους ώστε να δει αν έχει χάσει ή όχι την φόρμα του. Καθώς έβγαινε από μια γρήγορη στροφή στον 3ο του γύρο το αυτοκίνητο βγήκε εκτός και αναποδογύρισε δύο φορές στον αέρα πριν πέσει και πάλι στην πίστα. Ο Alberto τραυματίστηκε σοβαρά και ξεψύχησε λίγα λεπτά αργότερα. Το ατύχημα έγινε στην πολύ γρήγορη στροφή Curva del Vialone την πιο απαιτητική της πίστας όπου στη συνέχεια αντικαταστάθηκε με σικέιν και μετονομάστηκε Variante Ascari.
Το ανεξήγητο ατύχημα του συνέβη όταν ο Ascari βρισκόταν στην ίδια ηλικία με τον πατέρα του την ίδια ημερομηνία και με παρόμοιες συνθήκες. Υπάρχουν και άλλες ομοιότητες μεταξύ των θανάτων του πατέρα και του γιού Ascari. O Alberto Ascari απεβίωσε στις 26 Mαίου του 1955 ενώ ο πατέρας του στις 26 Ιουνίου του 1925 και ήταν και οι δύο 36 χρονών. Επίσης και οι δύο πέθαναν 4 μέρες μετά από φριχτά ατυχήματα που όμως επιβίωσαν. Επιπλέον και οι δύο έιχαν θανατηφόρο ατύχημα σε γρήγορες αριστερές στροφές και άφησαν πίσω τους γυναίκα με δύο παιδία. Τέλος είχαν και οι δύο από 13 νίκες.
Όλη η Ιταλία βρέθηκε σε βαρύ πένθος την ημέρα της κηδείας ενώ χρειάστηκαν 15 άμαξες για να μεταφέρουν τα στεφάνια και τα λουλούδια που έιχε αφήσει ο κόσμος. Επιπλέον πάνω στο φέρετρο κατά τη μεταφορά ήταν ακουμπησμένο το χαρακτηριστικό γαλάζιο κράνος του.
Ο Alberto Ascari κηδεύτηκε δίπλα στον τάφο του πατέρα του στο νεκροταφείο Cimitero Monumentale στο Μιλάνο. Έμεινε στην μνήμη όλων ως ένας από τους καλύτερους οδηγούς όλων των εποχών. Επιπλέον ο θάνατος του αποτελεί έναν βασικό παράγοντα της αποχώρησης της Lancia από τα Grand Prix τρεις μέρες μετά τη κηδεία.
Ο Αlberto Ascari παραμένει μαζί με τον Michael Schumacher ο μοναδικός οδηγός που πήρε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα με τη Ferrari. Eίναι επίσης ο μοναδικός Ιταλός πρωταθλητής της. O Aμερικανός με Ιταλική καταγωγή πρωταταθλητής του 1978, Μario Andretti, θεωρεί τον Ιταλό, ήρωα του και πρότυπο του στους αγώνες.
Τέλος υπάρχει δρόμος στη Ρώμη με το όνομά του ενώ οι πίστες Autodromo Nazionale Monza και Autodromo Oscar Alfredo Gálvez έχουν σικέιν επίσης με το όνομα του.
Διαβάστε όλα τα νέα της Formula 1 εδώ, ενώ πλέον μπορείτε να μας βρείτε στο Instagram, YouTube, Tik Tok, Discord και Twitter.
