Σε έναν αγώνα του οποίου το πλαίσιο με τις πολλαπλές στρατηγικές θύμισε παλιότερες εποχές, η νέα φρουρά του σπορ απέδειξε πως όσο αφορά την επόμενη δεκαετία, η F1 θα παραμείνει σε καλά χέρια…
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή: πέρα από την (εν μέρη δικαιολογούμενη) κακή εκκίνηση του Hulkenberg η οποία οδήγησε στο προσπέρασμα του Verstappen για το βάθρο, το γεγονός του πρώτου γύρου ήταν ένα ακόμα λάθος του Sebastian Vettel, ο οποίος έχασε μόνος του το μονοθέσιο στην Abbey, αποφεύγοντας την επαφή με άλλα μονοθέσια καθαρά από τύχη.
Ο αγώνας δεν είχε ιδιαίτερες συγκινήσεις μέχρι τον 7ο γύρο, όταν ο Alex Albon (ο οποίος για μια ακόμη φορά απογοήτευσε στις κατατακτήριες, όντας μισό δευτερόλεπτο πίσω από τον teammate του) μπήκε αιφνιδίως στα pit για να βάλει την σκληρή γόμα, δείχνοντας πως η medium είχε πολύ μικρότερη διάρκεια ζωής από ότι περιμένανε στα pitwall.
Για του λόγου το αληθές, ο Max Verstappen είχε εκείνη την στιγμή καλύτερο ρυθμό από τις Mercedes, εκμεταλλευόμενος πλήρως το γεγονός πως ξεκίνησε με την hard – και συνέχισε να πιέζει και να βρίσκεται στο DRS του Hamilton, ενώ ταυτόχρονα οι μηχανικοί του ζήταγαν να κόψει τον ρυθμό (!), σε μια μυθική στιχομυθία που λέει πολλά για την τωρινή κατάσταση του σπορ.
Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πρωτοπόροι έβαλαν πρώτα τον 1ο Bottas στα πιτ και έναν γύρο μετά τον Hamilton, αφήνοντας καθαρό αέρα στον Ολλανδό, στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα: άμα ο ρυθμός του ήταν εφάμιλλος (και λίγο καλύτερος) των μαύρων βελών, τότε μόνο το overcut που σχεδίαζε η Red Bull από το Σάββατο θα είχε επιτυχία.
Ευτυχώς για τους Αυστριακούς, τα πράγματα πήγαν κάπως έτσι: ο Max δεν άφησε το πόδι από το γκάζι ταυτόχρονα κάνοντας υποδειγματική διαχείριση των ελαστικών του, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε ξεκάθαρα πρόβλημα στις Merc: είτε λόγω της αυξημένης πίεσης, των υψηλών θερμοκρασίων ή κάποιου άγνωστου λόγου, οι Hamilton και Bottas δεν μπορούσαν να βρουν ρυθμό με την σκληρή γόμα, και ο Verstappen (παρά το γεγονός πως είχε σαφώς πιο χρησιμοποιημένο σετ) έφτασε σε σημείο να βρίσκεται 19 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Φιλανδό – ακριβώς όσο υπολογίζεται η χρονική διάρκεια ενός pitstop στο Silverstone.
Φυσικό και επόμενο ήταν να καλέσουν τον Ολλανδό στα pit, αλλά δυστυχώς για αυτόν υπήρξε μια αργοπορία (με τον πίσω δεξιά τροχό) που μπορεί να στοίχησε μόνο μερικά δέκατα, τα οποία ήταν αρκετά όμως για να βγει πίσω από τον Bottas – o Max ήταν ασταμάτητος όμως και τον προσπέρασε μερικές στροφές μετά.
Κάπου εκεί πέρα τα πράγματα φάνηκαν να μπαίνουν σε μια σειρά, με το ενδεχόμενο του two-stop να είναι πλέον αναπόφευκτο, τον Verstappen να δέχεται οδηγίες να αυξήσει όσο μπορεί την διαφορά από τον Bottas (του οποίου η ομάδα ζήταγε διαχείριση της σκληρής γόμας), και τον Lewis Hamilton να έχει σημάδια έντονης φθοράς στα ελαστικά του.
Επειδή όμως όπως είπαμε πιο πάνω η απόδοση της medium έπεφτε κατακόρυφα μετά από μισή ντουζίνα γύρους, η Red Bull κάλεσε τον Verstappen μόλις στον 6ο γύρο του με τα medium – και παρά το γεγονός πως είχε την σκληρή γόμα, η Mercedes κάλεσε τον Bottas στον ίδιο γύρο, με τον Φιλανδό ίσως να χρησιμοποιείται ως «πειραματόζωο» για την στρατηγική.
Τι εννοώ: σύμφωνα με την ίδια την Mercedes, η κατάσταση των ελαστικών του Bottas τους έδειξε πως μπορούσαν να μεγαλώσουν το stint του Hamilton, παρά το γεγονός ότι τα ελαστικά του φαινόντουσαν…σαν να κόβονται στα δυο. Δυστυχώς για τον Φιλανδό, τα παραπάνω τελείωσαν όσες ελπίδες είχε για νίκη, με τον ρυθμό της Merc να μην τον αφήνει να μειώσει την διαφορά από τον Verstappen.
Στην αντίπερα όχθη, ο Lewis Hamilton μπορεί να οδηγούσε τον αγώνα, αλλά ήξερε πως η hard πολύ δύσκολα θα τον πήγαινε μέχρι το τέλος – συνεπώς, με 10 γύρους να απομένουν, έβαλε ακόμα μια hard και την «έλιωσε». Τα 11,5 δευτερόλεπτα που τον χώριζαν από τον πρωτοπόρο Verstappen ήταν πάντοτε μια πολύ δύσκολη αποστολή, αλλά ο Βρετανός μπορούσε να πιάσει τον σαφώς αργότερο Bottas – και το έκανε, με την ομάδα προς τιμήν της να τους αφήνει να μονομαχήσουν («απλά δώστε χώρο ο ένας στον άλλον» ήταν η οδηγία) και τον Hamilton να κερδίζει την θέση, όπως και την αύξηση της διαφοράς του στο πρωτάθλημα οδηγών.
Ο σταρ της ημέρας πάντως δεν είναι άλλος από τον Max Verstappen – ναι, η διαφορετική στρατηγική που ακολούθησε το Σάββατο ήταν μεγίστης σημασίας για το χτεσινό αποτέλεσμα, αλλά τίποτε από αυτά δεν θα γινόταν άμα ο Ολλανδός δεν οδηγούσε έναν αλάνθαστο αγώνα, τόσο όσο αφορά τον ρυθμό του (ο οποίος στην συντριπτική πλειοψηφία του αγώνα ήταν καλύτερος από τις Mercedes) αλλά και την διαχείριση των ελαστικών του, στην οποία πήρε άριστα.
Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια πολύ σημαντική νίκη για τους Ταύρους, ειδικά από την στιγμή που ήρθε στα ίσα απέναντι σε έναν αντίπαλο που μέχρι το προηγούμενο GP έμοιαζε ανίκητος. Θα έχει συνέχεια; Κανείς δεν ξέρει, αν και ο Verstappen ανέβηκε στην δεύτερη θέση της κατάταξης πλέον και με τον Bottas να μην φαίνεται να κάνει το απαραίτητο step-up, ίσως να είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο του Βρετανού στον δρόμο για το 7o.
O χτεσινός αγώνας ήταν σίγουρα συναρπαστικός, δίνοντας μας έναν συνδυασμό παλιάς στρατηγικής με νεότερους πρωταγωνιστές. Και σε ένα τριήμερο στο οποίο γιορτάζονται τα 70 χρόνια από εκείνο τον πρώτο αγώνα στην ίδια πίστα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος συνδυασμός…
+1 Για ένα ακόμη σαββατοκύριακο, η Ferrari έδωσε άπλετο υλικό εντός και εκτός πίστας. Από την μια, ο Charles Leclerc έκανε άλλον ένα εξαιρετικό αγώνα, όντας ένας από τους δύο οδηγούς εντός της δεκάδας που κατάφεραν να κάνουν μόλις ένα pit – ενώ ο ρυθμός του ήταν τόσο καλός που κατάφερε να κάνει συναπτούς ταχύτερους γύρους στα μέσα του αγώνα (!), με ένα μονοθέσιο το οποίο στις κατατακτήριες ήταν πίσω και από την Alpha Tauri. Από την άλλη βέβαια, ο Sebastian Vettel ήταν σε τελείως διαφορετική πορεία, αφού πέρα από το 15ο λάθος του τα τελευταία 4 χρόνια, κριτίκαρε «στον αέρα» την ομάδα του για την λάθος στρατηγική που ακολούθησε.
Είχε δίκιο; Είχε: πάνω που ο Leclerc ήταν πίσω του σε ταχύτερο ρυθμό και μαλακότερα ελαστικά, η Ferrari, προφανώς φοβούμενη το ενδεχόμενο να αρνηθεί ο Γερμανός να περάσει ο ομόσταυλος του ή/και να υπάρξουν «πυροτεχνήματα» μεταξύ τους, τον έβαλε για ελαστικά παρά το γεγονός ότι η hard γόμα του δεν έδειχνε σημάδια φθοράς, όπως και ο ρυθμός του. Κάπως έτσι καταστράφηκε ο αγώνας του και κάθε ελπίδα να μπει στην δεκάδα, αν και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, μόνος του τον χάλασε στην δεύτερη στροφή…
+2 Μπορεί η εκκίνηση του Hulkenberg να ήταν εφάμιλλη ενός οδηγού που να έχει 9 μήνες να κάνει κάτι παρόμοιο, αλλά στο υπόλοιπο του αγώνα o Γερμανός δεν έκανε κάποιο λάθος και κρατούσε με ευκολία την 5η θέση, μέχρι που ένα ξαφνικό (και φαινομενικά χωρίς λόγο) pitstop για soft τον έριξε στην 7η, ακριβώς πίσω από τον teammate του. Αμέσως άρχισαν στα ίντερνετς τα «ο Stroll δεν θέλει ο γιος του να τερματίζει πίσω από την ρεζέρβα» αλλά η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική: σχεδόν αμέσως μετά το τέλος του αγώνα βγήκε press release της Racing Point το οποίο ανέφερε πως υπήρχαν δονήσεις στο μονοθέσιο του Hulk «με τις οποίες δύσκολα θα τερμάτιζε». Ατυχία, αλλά οι εμφανίσεις του σε κατατακτήριες και αγώνα πολύ πιθανό να του δώσουν θέση στο grid για το 2021, αλλά μόνιμη αυτή την φορά…
+3 Το κυρίαρχο συστατικό του χτεσινού αγώνα δεν ήταν άλλο από τις στρατηγικές, αν και η επιλογή της Pirelli ήταν δίκοπο μαχαίρι: από την μια ουσιαστικά εξάλειψε την χρήση της μαλακής (μόνο ο Hulk όπως είπαμε παραπάνω την έβαλε) αλλά από την άλλη ανακάτεψε την τράπουλα και έφερε την στρατηγική πίσω σε ένα σπορ από το οποίο έλαμπε δια της απουσίας της τα τελευταία χρόνια, με την συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων να περιέχουν ένα pitstop. Φυσικό και επόμενο ήταν να ξαναρχίσει η συζήτηση για 2 υποχρεωτικά pit, μαλακότερα ελαστικά κτλ. – μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι αδύνατη η επιστροφή στα (με ανεφοδιασμό) 00’s όταν η στρατηγική ήταν το Α και το Ω του σπορ, αλλά θα ήταν μια καλή ιδέα η Pirelli να στραφεί προς μια λιγότερο durable κατέυθυνση…
+4 Σαν να μην έφτανε η παιδιάστικη αντίδραση του Kevin Magnussen, ο οποίος μετά από μονομαχία με τον Nicholas Latifi βγήκε εκτός πίστας και επανήλθε…πάνω στον Καναδό, παίρνοντας μια ίσως επιεική τιμωρία 5 δευτερολέπτων, η Haas κάλεσε το μονοθέσιο του στα γκαράζ για εγκατάλειψη 10 γύρους πριν το τέλος, επειδή «δεν είχανε διαθέσιμα ελαστικά για να μου βάλουνε». Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν για να βάλουμε την κλασική πλέον εικόνα του Gunther Steiner…
